Кузо Поп Динов (1875 – 18. XI 1907) е македонски револуционер и војвода на Македонската револуционерна организација во Костурско, Во 1903 година, Кузо Поп Динов познат уште познат како Кузо Блатски, учествувал во Илинденското востание, како војвода на чета и раководител на Блацкиот центар.

Кузо Поп Динов (Кузо Попдинов) е роден во 1875 година во костурското село Блаца, Егејскиот дел на Македонија: Негов дедо бил Василиј Смирненски, Анхиалски и Смирненски владика. Во 1899 година завршил грчка гимназија во Цотил, по што работел како грчки учител во своето родно село. Подоцна учителствувал во костурското село Черешница, каде предавал на мајчин јазик и активно учителствувал во црковно-просветната борба на Македонците против Цариградската грчка патријаршија.

Во меѓувреме, Кузо се вклучил во Македонската револуционерна организација. За време на Ивановата афера во 1901 година, тој бил уапсен и осуден на 101 година затвор. Лежел во Корчанскиот затвор, но во 1903 година бил амнестиран.

Во 1903 година, Кузо учествувал во Илинденското востание како војвода на чета и раководител на Блацкиот центар. Со својата чета учествувал во освојувањето на Клисура на 23 јули 1903 година. По освојувањето на Клисура, Попдинов одржал говор пред локалното население, во кој рекол дека „борбата се води за ослободување на сите христијански нации и дека нема да престане се додека ... Македонија не ја стекне својата автономија.“

По задушувањето на востанието, Кузо преку Грција, заминал во Варна, Бугарија. Во март 1904 година, заедно со Георги Христов, тој се обидел да се врати во Македонија преку Грција, но бил уапсен во Трикала. Кузо Попдинов бил ослободен дури во декември 1904 година.

Кон крајот на 1905 година, Кузо се вратил со чета во Костурско и учествувал во борбата со грчките андарти. Во летото 1906 година, одредот на Пандо Кљашев и Атанас Каршаков фатила андартска кореспонденција, а Атанас Пировски и учитело Никола Калановски од Косинец успеале да ги дешифрираат писмата. Попдинов испратил лажно писмо во име на измислен капетан Билос до водачот на грчкиот комитет во Писодер Поп Ставрос Цамис (Ставре) и се состанал со него и со водачите на комитететот Доре, Хаџи Коце и Хасан Чауш и ги убил.

По смртта на Митре Влаот, Кузо Попдинов станал помошник на новиот реонски војвода Христо Цветков и за реон на дејствување ја имал јужната падина на планината Вич.

Во 1907 година, Кузо Попдинов влегол од Бугарија во Македонија и заминал во Костурско. Решил да го убие гркоманскиот поп на село Олишта Христо Попмихајлов кој живеел во Костур и бил  прв помошник на Костурско митрополит Герман Каравангелис. Меѓутоа, негов четник кој бил син на поп Христо Пандели, тајно се поврзал со својот чичко и го предупредил својот татко. Поп Христо и митрополитот Герман се поврзале со началникот на турскиот гарнизон во Костур и му јавиле за доаѓањето на четата, по што веднаш била испратена воена единица во Олишта.

По добивањето на информација дека дека четата ма Кузо заминала за Черешница, турскиот аскер се упатил кон селото. На 18 ноември 1907 година Турците ја опседнале куќата во селото Черешница во која престојувала четата на Кузо и ја запалиле. За да не биде заробен, Кузо Попдинов извршил самоубиство.

Георги Константинов Бистрицки за Поподинов ќе напише:"Кузо Блатски од селото Блаца, со средно грчко образование, најактивен и популарен војвода, кој учествувал во многу битки со Турците и Грците, несебичен херој и доблесен патриот, станал жртва на грчко предавство во селото Черешница по крвава битка со турскиот аскер.