Старите Египќани ги обожавале природните сили; најмногу ги обожавале животните и таканаречените „земјоделски“ богови, Богот на сонцето - Амон Ра, Богот на плодноста - Озир; мртвите ги балсамирале, на тој начин останале мумиите. Спомениците на културата, меѓу кои пирамидите, обелисците, старите храмови, замоци, записи на камења, како и папирусите, се зачувани до денес. Нивната култура извршила силно влијание врз културата на сите источни народи и на античките Македонци и Елините (Грците).

Повод на разговорот е Мена Ристевска, познат преведувач, која е присутна во македонската заедница повеќе години и активно (во сенка) е вклучена во Литературното друштво „Григор Прличев“ и во Австралиско македонскиот театар од Сиднеј. Поради нејзината скромност малку се пушувало за неа, но нејзиното резаме ни покажува дека Мена е личност за која доправо ќе се слуша.

Некои патувања не само што го предодредуваат престојот, туку за патеписецот остануваат забележани и запаметени со одредени впечатливи траги. Такво беше нашето патување и престојот во Каиро, главниот град на Египет, којшто магично привлекува, особено со чудниот спој на минатото и сегашноста. Мистиката и реалноста, легендите и стварноста. А сè она што го видовме и почувствувавме побуди голем интерес, возбуда, задоволство. Во земјата на милиони квадратни километри оази и пустина, земјата што ја заплискуваат сините води на Средоземното  Море и на Црвеното Море, како и земјата што ја делат сребрено-зелените води на реката Нил.

Прогласувањето на Републиката, позната како Крушевска Република, како што е влезена во историографската и во политичката литература, претставува настан од првостепено значење. Таа била поставена на „длабоко демократски и републикански начела" и претставувала прва ваква држава на Балканот со многу напредни примеси.

Македонскиот просветно училишен одбор за НЈВ,по 39-ти пат, во прекрасниот амбиент во Emporium Reception во Bankstown во присуство на многу гости , родители и наставници ја одржа добротворната забава, со цел да се соберат средства за да се подобри и модернизира наставата по македонски јазик. Вечерта се прослави и матурската вечер на која им беа врачени дипломите на 27 матуранти за успешно завршено изучување на македонскиот јазик во средното училиште.

Илинденско Крушево e запишано со светли букви во историјата на македонскиот народ. Тоа е град во западниот дел на Република Македонија. Тоа е градот на Крушевска Република во кој е изграден познатиот споменик Македониум. Крушево се смета за типично планинска гратче, кој има просечна надморска височина од 1350 метри, а со тоа, го држи приматот за највисоко гратче на Балканскиот Полуостров.

Ќе останат незаборавни и средбите со поголем број претставници и активисти на црковната општина, на Македонско-хрватската заедница и на Друштвото „Хрватска - Македонија“, со кои разговаравме за бројни прашања и проблеми во врска со организираното живеење на Македонците во Загреб. Притоа, соговорниците беа едногласни во желбите да се зачува единството меѓу Македонците низ нивното заедничко, црковно и национално живеење во рамките на Македонската православна црковна општина „Света Злата Мегленска“.

Минатата сабота во просториите на Civic Theatre во Хрсвил, предградие на Сиднеј, премиерно се прикажа драмата „Сонце мое-My Sunshine“ од Душан Ристевски во режија на Стефо Нанцу.

Во историјата на религијата е забележано дека свештеник е лице кое во име на заедницата принесувала жртва и обавувала и други обреди. Пред тоа таткото-главата на семејството принесувал жртви. Во понатамошниот развој на човечкото општество, се издвојуваат личностите кои се сметале за посредници меѓу луѓето и боговите. Тие вршеле и други ритуали, како што е гатањето, а биле и  учители, судии, тумачи на традициите и се’ друго во духовното живеење.

Хрватска отсекогаш била интересна земја за Македонците, кои се доселувале времено или постојано. Така, еден од првите доселеници од Македонија во Хрватска е Константин Миладинов, од Струга, којшто се вработил како личен секретар на бискупот Јосип Јурај Штросмајер и со негова финансиска и морална помош, во 1861 година го издал прочуениот „Зборник на македонски народни песни“, преку кој македонското народно творештво му стана достапно на целиот културен свет и битно придонесе за афирмација на македонското литературно народно творештво.