Беломорска (Егејска) Македонија  има своја иосторија, минато, сегашност и иднина. Општо е познато дека македонскиот народ во тој дел од македонската земја, според своите карактеристики и обичаи, јазично и етнички и е туѓ на Грција. Од тие причини грчката буржоазија од првиот момент од 1913 година ја проширила својата власт над Егејска Македонија, изградила политика на физичко истребување на македонскиот народ и менување на етничкиот состав во своја корист

ХЕЛЕНСКИОТ ФАЛСИФИКАТ:  ВИСТИНАТА ЗА ХОМЕР МАКЕДОНЕЦОТ И ДРЕВНИОТ ЈАЗИК

Александар Македонски несомнено се уште е инспирација и лик од историјата кој фасцинира. Недоволно страници да се испише се она што тој го направил во текот на својот живот.

Долго по смртта на Александар III Македонски, македонската држава била целина со наследници Филип III Аридеј и Александар IV. Потоа Македонија била под управа на Птоломеите во Египет, Селевките во Персија и Индија и Антигонидите во европскиот дел на Македонија. Сите генерали, царски другари на Александар заземале високи положби како наследници на царството. Антипатар бил регент во Македонија и престолот го презел Касандар како зет на Филипа со ќерка му  Тесалоника.

Собранието на Македонија ја одби иницијативата за распишување предвремени избори

(Од експозето на советскиот делегат Мануилски (од Украина) на 24 пленарна седница на  Париската мировна конференција)

Во изборната програма на ВМРО-ДПМНЕ на челно место стоеше следната политичка цел: „ВМРО-ДПМНЕ се бори за враќањето на гордоста и достоинството на македонскиот човек, македонскиот народ и македонската држава!

Самоиловата држава (976 - 1018) по карактер била словенска односно македонска (бидејќи јадрото на државата, односно царството било тука, во Македонија).

Бил крал на Молосијците (од 297 п.н.е.), Епир (306 п.н.е. - 301 п.н.е., 297 п.н.е. - 272 п.н.е.) и Македонија (288 п.н.е. - 284 п.н.е., 273 п.н.е. - 272 п.н.е.), и еден од најсилните противници на Римска Република. Дел од неговите битки, иако успешни, резултираат со големи загуби во редовите на неговата војска, што е и непосреден повод за создавањето на изразот Пирова победа.