“Јас пак тогаш избегав од прогонот на цариградската полиција, потајно отидов во Солун. Во Солун и надвор (околу) Солун успеав да живеам прикриено од турските власти приближно околу половина година. Тука имав можност да примам подробни податоци за дејствата на Херце-говското востание. И случајот ми помогна да ги следам сите движења на турските војски по суво и по море кога пристигнуваа и се упатуваа со железницата преку Митровица за Босна и Херцеговина. Најсилно движење на војските за Босна и Херцеговина се забележуваше околу крајот на 1875 и во почетокот на 1876 година.

(2 август 1949 год.)

РЕЗОЛУЦИЈА НА ПРВАТА КОНФЕРЕНЦИЈА НА КОМУНИСТИЧКАТА ОРГАНИЗАЦИЈА НА ЕГЕЈСКА МАКЕДОНИЈА (КОЕМ): СО КОЕМ МАКЕДОНСКИОТ НАРОД ДОБИВА НОВО НАЈРЕШАВАЧКО ОРУЖЈЕ  ЗА ПРОДОЛЖУВАЊЕ НА БОРБАТА ЗА НАЦИОНАЛНА СЛОБОДА

Кога слушна за настаните во Теба (бунтот во Теба против Александар и Македонците, н.б.), Александар сметаше дека треба да се разберат сериозно, зашто одамна се сомневаше во Атинскиот полис и беше многу загрижен за обидот на Тебанците; бунтот можеше да се прошири и кај Лакедајмонците и кај некои други на Пелопонез и пред сеж кај Ајтолците. Заради тоа  за седум дена  стаса во Тесалија. Оттаму за шест дена влезе во Бојотија, додека не пристигна во Онхест со целата војска.

Од Манчу, точка сместена помеѓу Сиври -Тач и Кадри -Тепе, каде што границата помеѓу  Бугарија и Источна Румелија се спојува, во согласност со актот од 14 август о.г., со главниот гребен на Родопите обележан на австриската карта како граница на стариот санџак на Софија, јужната граница на Бугарија, одејќи право кон југ, ја следи преку главната верига на Родопите јасно означената линија за поделбата на водите помеѓу басените Места-Карасу (Рополница и Граничар) од една страна, и Искар од друга, преку Ручкаја-Чал и Налбант; во висина на Курџалак, таа го зема правецот кон запад преку Чабирна и Демир-Капија се’ до Кидиница Гора, каде што скршнува кон ју-гозапад, па преку Коџа-Корица-Гора доаѓа до Ај-Гедик (врв на планината)...

ФРАНЦУСКИ ИЗВОРИ: (Ноември 1944 година)

„Ужасна состојба постои сега во Грција… Преку 100.000 деца помлади од 16 години се умрени од глад за време на германската окупација, 60.000 други се сериозно погодени од недостиг на храна, 1.200 села се срамнети со земја”.

МАКЕДОНИЈА ОДНОВО СТАНА ЗОВРИЕН КОТЕЛ НА ЕВРОПА

(Октомври 1944 година)

„…ситуацијата во Македонија и Тракија е доста конфузна… ЕАМ е господар во северна Грција, Тракија и Македонија и црвените знамиња се веат насекаде крај Егејот. Напротив, ЕАМ се избегнува  од грчката Влада од Казерта… Македонија одново стана зовриен котел на Европа и не се гледа каков компромис Ќе може да ја доближи по ова прашање грчката теза”...

Archives diplomatique…Paris, serie Z, Europe,

sous-serie, Yougoslavie, vol. 31, 5.10,194;

ЗА БУГАРИТЕ МАКЕДОНЦИТЕ СЕ МАКЕДОНЦИ, ЗА ГРЦИТЕ НЕ ПОСТОИ МАКЕДОНСКА НАЦИЈА

Кон крајот на Втората светска војна француските дипломатски  аналитичари  ги изнесуваат своите погледи сврзани со статусот на македонскиот народ во Пиринска Македонија и  ставот на  Бугарија кон неговите права и слободи, вршејќи  споредување со правата на македонскиот народ во Егејска Македонија, под Грција.

Во еден  француски дипломатски извештај  се цитира стојалиштето изнесено од премиерот на Бугарија, Кимон Георгиев:

„Македонскиот народ има право да решава за својата судбина… За Бугарите, Македонците се Македонци… За Грција не постои македонска националност”…

Archives diplomatique…Paris, Serie Z, Europe,

Почитувани господа,

Откако разбравме дека сте пристигнале во Европа, со желба да остварите контакти со поединци Македонци и клубови со цел за обединување на македонците од целиот свет...

Битката кај „Слива“ е уште еден пример од борбите за време на Илинденското востание која восхитува со пожртвуваноста на македонските востаници. Оваа битка е дел од Илинденската епопеја за одбрана на Крушевската Република. Тоа е битка во која востаниците до последен човек ги бранат позициите за да му овозможат на населението да се извлече од градот. Тоа е пример за жртвите кои ги поднел македонскиот народ во борбата за создавање на самостојна и национална држава.

Повод: Отворени прашања до Јован Трпеновски и Драган Богдановски, „Нова Македонија“ од 24 август 1990

Овие денови кај нас имаше дојдено еден новинар од Франција. Не знаеше ни Грчки, ни Македонски и не можевме да се разбереме, само викаше: Франсе?Франсе! Само не сликаше нас и авионите, еден ден дојде, а другиот ден си замина. На таа планина седевме три дена. Авионите доаѓаа секој ден, а ние само пукавме во нив. Еден ден се случи тоа што сите го посакувавме. Погодивме еден авион и тој зеде правец накај нив и таму негде се урна. Гледавме само чад. Сите многу се радувавме. Еден ден ни донесоа четири руски снајпери. Јас сите ги испробав, а само еден си бендисав, но не дојде ред да го употребам.