Зафир Ѓорчев Белев (1845 – 1907) е македонски деец и преродбеник, учесник во Охридскиот заговор и автор на автобиографски запис на македонски јазик со грчкото писмо „Запис за таксиратот и маката“.

Киро Кипроски е еден навистина редок и голем новинар, можеби еден од најголемите мерено по опусот што го остави, по  57 години што ги делеше со оваа професија, по љубовта и посветеноста кон неа, по ангажираноста што ја покажуваше и одговорноста што ја носеше. Кипровски е еден од ретките што не пропушташе ден да не следи настан и да нема текст. Неговото име и неговиот ангажман покажуваат како од мало место како што е Гостивар може да израсне во голем новинар, плоден и препознатлив автор.

Железниот Стефан Анастасов Ролев ( Stefan Rolev ), бил роден во 1865 година во селото Екши-су (Горно Врбени ) Леринско, Беломорскиот дел од Македонија.

Андреја (Андрејаш (? – 1395) е вториот син на кралот Волкашин и брат на кралот Марко, млад крал по смртта на татка си во 1371 година. Ја управувал територијата по долината на реката Треска и области во Поречје Кичевско. Водел одвоени финансии од кралот Марко, ковал монети и издавал повелби. Тој е ктитор на манастирот „Свети Андреја“ (1388/89) во Матка на реката Треска кај Скопје. Во 1394 година, заедно со брат му Димитар ја напуштил Македонија и преку Дубровник, заминал во Унгарија во служба на унгарскиот крал Сигизмунд.

Тодор Арсов (12. IX 1919 - 21. V 1943) е македонски партизан, комунистички деец, организатор и борец на НОБ. Бил назначен за политички комесар на Штабот на Четвртата оперативна зона на НОВ и ПОМ. Загинал во судир со бугарската војска и полиција како политички комесар на Вториот плачковички (штипски) НОПО „Гоце Делчев“.

Лазар Соколов (18. III 1914 - 3. I 1984) е македонски национален деец, економист и университетски професор. Бил еден од водачите на македонското студентско движење, секретар на Културно-просветното друштво “Вардар“ во Загреб и активист на МАНАПО (1936 - 1938). Во времето на НОАВМ бил член на КПЈ (1941), на АНОК (од есента 1943), на Агитпроп при ГШ на НОВ и ПОМ (од април 1944) и член на Иницијативниот одбор за свикувањето на Првото заседание на АСНОМ. Бил избран за член на Президиумот на АСНОМ и за член на АВНОЈ, а потоа и претседател на Привременото народно собрание на ДФЈ.

Иван Георгиев (17. I 1862 - 13. VIII 1936) е македонски научник, филозоф, просветен работник, академик на Бугарската академија на науките. Бил член на ВМК и на Македонскиот научен институт и претседател на Добротворниот сојуз. Преведувал од француски и од германски јазик на бугарски.

Спиро Олчев (25. XII 1870 – 23 IV 1954) е македонски револуционер и книжар, деец на Македонската револуционерна организација и ресенски војвода. За време на Илинденското востание, бил војвода на Дрменската чета, со која учествувал во повеќе борби.

Славчо Стојменски (25. XI  1921 - 16. VIII 1943) е македонски национален деец и народен херој. Илегално патувал низ Источна Македонија и работел на организирање на Народноослободителното движење. При блокада на бугарската полиција бил тешко ранет и подлегнал на повредите во Штипската болница. Со указ на претседателот на ФНР Југославија, Јосип Броз Тито, на 11 октомври 1953 година, тој е прогласен за народен херој.

Живко Чинго (13 VIII 1935 – 11 VIII 1987) е македонски раскажувач, романописец, драмски автор, новинар. Своето високо место во македонската литература го заслужи пред се со своите раскази објавени во збирките „Пасквелија“ и „Нова Пасквелија“.