Историски, појавата на ножот кај нас е слична како и кај другите подрачја на светот, т.е уште во палеолитот кога бил обична плочка од кремен или пак од коска а за што пак има обилие од вакви наоди од археолошките локалитеити кај нас. Во време на енолитот, ножот добива издолжен облик и поостро сечиво. Во периодот на неолитот се јавува бакарниот нож, а нешто подоцна бронзениот и железниот, што исто така верно го следат и докажуваат наодите од ваквите типови ножеви по соодветно перодичните локалитети во Македонија.

Сталин: „Со Бугарија треба да се забрза процесот на (создавање) федеративна заедница”.

Струмички конгрес од 1904 година е конгрес на Струмичкиот револуционерен округ прв окружен конгрес од многуте одржани по Илинденското востание на кој биле разгледувани голем број на прашања од кој најважно секако била идната дејност на самата Организација.

Царскиот пат по кој Персеј со целото царско семејство и највидните Македонци бил однесен и погубен во Рим, не го граделе римските војски, тој си постоел како пат на фалангата и се` уште постои во Македонија и во светот каде што патувал, војувал и стигнал Александар Македонски. Еве како Полибие на стр. 496/ II книга го опишува царскиот пат: „Од Аполонија и Епидамен оди низ Лихнид, и Пилон преку планината Борунд, па низ Хераклеа и Линкестида, Еорда и кон Едеса, Пела, Тесалоника, Хипсана, Перинт, Визант“- тоа е всушност македонската држава на Персеј. Патот продолжувал од Визант до Троја, Нинива, Персепол, Суза и оттука до Авганистан, Пакистан, Индија, патот го граделе Македонците од фалангата на Александар Македонски. Подоцна тој македонски пат е наречен “патот на свилата” или патот на Марко Поло. Кина, Индија, Јапонја заради тој пат ги знаат и ги почитуваат Македонците и државата Македонија.

Мечот (lat. "gladius","ensis","spatha"; engl. "sword"; franc. "glaive", "epee"; ital. "spada"; germ. "Schwert, "Degen"; рус. "меч") е сечно и бодежно ладно оружје на пешадинците и коњаниците.

Мораме да наброиме повеќе автори што оставиле градиво за познатите пет автори што ги искористиле изворните текстови, со многу преправки, посебно со преводите кај Аријан, Руф, Плутах, Диодор и други.

НАЦИОНАЛНО ОСЛОБОДУВАЊЕ И ОБЕДИНУВАЊЕ НА МАКЕДОНИЈА  ВО САМОСТОЈНА  МАКЕДОНСКА  ДРЖАВА

Персеј се раѓа 213 г. од татко Филип V и мајка Поликратија. Во 179 г. стапува на престолот, а во 168 г. е заробен и одведен во Рим заедно со царицата Лаодика (ќерка на Селевк IV) и трите деца Филип, Александар и Лариса. Целото македонско царско семејство го завршува животот во Рим како робови. Не се знае точниот датум на смртта на Персеј. Од различни извори има податоци како можна година на неговата смрт да е 165 или 162. Откако била целосно ограбена Македонија и откако целосно разурнале седумдесетина градови, Римјаните немале интерес да преживее царското семејство, па поверојатен е првиот датум за смртта на Персеј.

Долго по смртта на Александар III Македонски, македонската држава била целина со наследници Филип III Аридеј и Александар IV. Потоа Македонија била под управа на Птоломеите во Египет, Селевките во Персија и Индија и Антигонидите во европскиот дел на Македонија. Сите генерали, царски другари на Александар заземале високи положби како наследници на царството. Антипатар бил регент во Македонија и престолот го презел Касандар како зет на Филипа со ќерка му  Тесалоника.

„От коа поседе дома (татко му на Марко Цепенков, н.б.), пак му се кошна во Влашко со Никола и тамо беше го начекале времето да спечалат пари. Во тоа време имало некој Слуџар Тодор (водачот на востанието Тудор Владимиреску, н.б.) што го викале, и тој (ги) накренал сите јабанџии (најпојќе Маќедонци) против бојарите, со еден дарежлив ферман ѓоа од Русија беше му даден.