ПИСМО ОД АРХИЕПИСКОПОТ ДРИНОПОЛСКИ РАФАИЛ ДО РУСКИОТ ЦАР ПЈОТР АЛЕКСЕЕВИЧ (1689-1725), ШТО СЕ СПОМНУВА ВО ДАРОВНАТА ГРАМОТА ЗА МАНАСТИРОТ „СВ. СПАС”

(1 септември 1702 година)

„...Како богатодарен спасител Христос и според волјата Ваша блага и ние убогите да ја најдеме раката што ќе ни помогне да не трпиме неиздржливи долгови од неверните муслимани и да најдеме потпора за нашата тешка старост што не опфати и да имаме предел што е во милост на Господа Бога. Да биде сочувано твоето силно царство за многу години и да се возвиши над секое дело, да биде спасено и да го порази и покори под твоите нозе секој непријател и враг и победата и поразот да бидат јавни за похвала на благочестивите христијани. Биди поздравен државнотворен Цару”.

Вангелија Десподова, Историските врски меѓу Македонија и Русија во текот наXVII и XVIII век, БАЛЦАНОСЛАВИЦА,  бр.22-24, Прилеп 1995-1997, стр. 142-143;

ПИСМО ОД АРХИМАНДРИТОТ ЈОАСАФ ОД МАНАСТИРОТ „УСПЕНИЕ НА ПРЕСВЕТА БОГОРОДИЦА” ДО РУСКИОТ ЦАР

ПИСМО ОД АРХИМАНДРИТОТ ЈОАСАФ ОД МАНАСТИРОТ „УСПЕНИЕ НА ПРЕСВЕТА БОГОРОДИЦА” ДО РУСКИОТ ЦАР СО БЛАГОДАРНОСТ ЗА УКАЖАТА ПОМОШ

(2 мај 1704 година)

„...Семоќен и милостив Цару Господару се заблагодаруваме  за помошта што ја дадовте за манастирот на пресвета Богородица, за опремување на црквата и за други секакви потреби и за исплаќање на долговите за да имаме со што да им платиме на проклетите Турци...”

В. Десподова, Историските врски меѓу Македонија и  Русија во текот на XVII и XVIII век..., стр. 142;