Оваа приказна за денешниве Македонски белези во Средна Азија почнува во 2003 година на бреговите на реката Аму Дарја сосем случајно и попатно со мојата професионална кариера како меѓународен советник. На почеток веднаш да напоменам дека не отидов таму со цел да ја барам Македонија, ниту да прозелитизирам, ниту пак моето типично образование од 70тите и 80тите години ме подготвило и да помислам на постоење на таква евентуална можност за постоење на Македонски траги во Средна Азија.

Парцијалното решение на македонското национално прашање по Втората светска војна резултирало со голем бран незадоволства како во Народна Република Македонија (НРМ), која станала дел од новоформираната југословенска федерација, така и во остатокот на Македонија кој се наоѓал под власт на Бугарија и Грција.

На 18 јули о. г. сите дневни весници од Југославија донесоа подолги извештаи од заседанието на Секретаријатот на Централниот Комитет на Сојузот на комунистите на Македонија, кое се одржало на 17 јули во Скопје за да земе конкретни мерки против „македонскиот национализам“.

Софискиот весник „Континент“ публикува, наводно, досега непознат извештај на британскиот Форин офис од јануари 1994 година. - Со термините „окупација“, „добиени делови“, „бугаризација“ и слично, лондонското Министерство кажува дека Македонија не е ниту бугарска, ниту грчка, ниту српска.

По Првата светска војна, соочени со фактот дека големите сили ја санкционираа поделбата на Македонија од Букурешт 1913 година, македонското револуционерно движење во борбата за создавање на македонска држава прави напори да се обедини и бара поддршка од Советскиот сојуз. По долги преговори на преставниците на ВМРО, Македонската федеративна организација и Коминтерната на 6 мај 1924 година во Виена бил потпишан Мајскиот манифест од Александар Протогеров, Петар Чаулев и Тодор Александров.

Македонската федеративна организација, позната како Македонска федеративна револуционерна организација или Македонска емигрантска федеративна организација била политичка и револуционерна организација на македонската емиграција во Бугарија. Со Уставот на МЕФО била определена целта за дејствување: легална борба за создавање автономна федеративна држава Македонија во нејзините географски и економски граници, независна од балканските држави.

Кон обединувањето на словенските и на сите народи на Балканот

Општонародниот водач на македонската ослободителна борба Гоце Делчев е роден на 4 февруари 1872 година во Кукуш.Основното образование го заврши во родниот град, а гимназијалното во Солунската машка гимназија. Во пролетта 1892 година стапи во Военото училиште во Софија, а на 16 септември 1894 г е исклучен. и есента истата година од егзархијата беше назначен за учител во Ново Село - Штип, каде што работеше две години и целосно се посветува на револуционерната дејност.

После девет месеци интензивно сослушување, иследниците престанаа да доаѓаат во тајниот затвор во планината Караџица за да го испрашуват Драган Богдановски Тој останал сам со милиционерите.

Драган Богдановски додека бил во тајниот полициски затвор кај Македонски Брод, активно бил сослушуван повеќе од девет месеци. На барање на СДБ, покрај извештаите за врските со српската и хрватската емиграција, тој ги опишува и своите контакти со бугарската емиграција. Во нив тој говори не само за поделеноста на бугарската емиграција, на групите кои го признаваа или не го признаваа македонскиот народ, туку и за Ванчо Михајлов кого го сметал за македонски национален предавник и за бугарски агент.