ДЕЛ ОД МОНОГРАФИЈАТА “СТИВ ПЉАКАС“ ОД СЛАВЕ КАТИН

Се обидовме да   го претставиме животот и делото на еден од најистакнатите Македонци на северноамериканскиот континент бизнисменот Стив Пљакас, кој е роден во егејска Македонија, а живее во Канада. Преку неговото монографско дело на англиски и македонски јазик, насловено како „Стив Пљакас“ од авторот на овие редови, Славе Катин, а во издание на Издавачката куќа „Македонска искра“ од Скопје, во 2017 година, читателите ќе бидат запознати со бројни аргументи и факти за делото на Стив Пљакас како бранител на вистината за Македонија

Во Канада, Стив одблизу ја следи активноста на мошне познатата и една од најдолговечните организации на македонските иселеници, „Обединети Македонци“. Сета нивна агенда и мошне впечатлив ангажман го повлече Стив да влезе во организацијата, непосредно по неговата венчавка во македонскиот православен храм „Свети Климент Охридски“ во Торонто.

Тој станува еден од најактивните членови и поддржувачи, поточно кажано силен борец за афирмација на македонската кауза и на македонскиот етникум во мултиетничка Канада. Многу од неговите заложби, упорност и конкретни активности, се ефектно реализирани. Тоа е сторено низ најразлични форми, содржини и начини и низ директни манифестации за време на претседателскиот мандат на Стив Пљакас.

Имено, во 1988 година кога тој е избран за претседател на организацијата „Обединети Македонци“, се отвора нова страница во програмскиот, организациски  и манифестациски поглед. Претседателот со своите соработници, со истомислениците и многубројното верно членство, направија навистина доста исчекори.

Факт е дека Стив вложи многу од себе, за да ја иновира и динамизира работата. Да воведе дел од модерните пристапи и да покаже и докаже дека македонската нација и земја се со длабоки корени. Дека нивните цивилизациски и национални достоинства имаат многувековна верификација и себепотврдување.

Годината 1988 ја одбележуваат два многу важни настана како многу значајна година. На нив присуствува делегацијата на „Обединети Македонци“. Првиот настан е оној за кој веќе спомнавме – Првата Светска средба на децата-бегалци во македонската метропола Скопје. Вториот, настан се случил во Њујорк на 10 август.

Тогаш група доблесни патриоти организирал марш до зградата на светската асамблеја, на Обединетите нации на Ист Ривер. Управниот одбор на „Обединети Македонци” се согласил кога од Стив Пљакас била побарана помош за поддршка.  

И, всушност, тие биле водечката група која ги претставувала Македонците во седиштето на Обединетите нации. На истиот ден, на 75.трагични години од распарчувањето на Македонија, шестчлената делегација се искачила на 33 кат каде биле примени во Генералниот секретаријат на Обединетите нации.

Таму ја објасниле целата приказна, дека сакаат нашата Македонија повторно да се обедини и да бидат една целина поднебјата на вардарскиот, егејскиот, пиринскиот дел и Мала Преспа.

Натаму, низ времето и активностите, Стив и другарите настојувале да покажат и докажат во Канада и Америка, дека македонскиот народ е бибилиски и дека не случајно повеќе пати е споменат во Светото писмо. Дека континуитет на неговото постоење се неизбришливите докази.

Или дека најголемиот стратег и војсководец не случајно се вика Александар Македонски. Преселбите, војните, насилството и егзодусите постојано ги следеле. Но, Македонците биле и останале Македонци, на своја територија и на Балканскиот Полуостров, во јужното крило на европскиот континент.

Во 1991 година Стив Пљакас повторно е реизбран за претседател на познатата организација „Обединети Македонци” од Канада. Истата година, 8 септември е најголемиот ден во современата македонска историја. Најважниот настан за Македонците каде и да се на планетата Земја, кои дочекаа да имаат своја независна матична држава.

 На 6 септември се одржа Референдумот за самостојна, суверена Република Македонија. По толку војни, окупаторски зулуми и неброени жртви, дојде чинот да одлучи македонскиот народ – да биде свој на своето.

На организираниот Референдум одржан во Република Македонија и во поголемите иселенички средини на Македонците во светот, резултатот беше импозантен. Дури 96 отсто од народот беше – за своја самостојна македонска држава.

Продолжува

Пишува: СЛАВЕ КАТИН