Драган Богдановски по киднапирањето во Париз и префрлањето во Југославија бил пренесен со авион на ЈНА од Љубљана во Скопје. Но наместо во скопски затвор, припадниците на тогашната југословенска Управа за државна безбедност, позната како УДБА, го однеле надвор од Скопје, во таен затвор на СДБ. Со проверени методи, закани по неговиот живот, припадниците на УДБА се обидувале да го заплашат и да изнудат признавње дека соработувал со странските полиции и разузнавачки служби, дека се кае и дека „сам и по своја лична волја си се вратил во Југославија затоа што си согледал дека политичката дејност што си ја развивал во емиграцијата била на штета на македонските национални интереси.“  Во својот дневник, тој го опишува доаѓањето, престојот и заканите со кои се соочувал во тајниот затвор на СДБ. За почетоците поминати во овој затвор најпознатиот македонски политички дисидент вели: 

Македонец до ср’ж а, незнаен од Македонците- Владислав Ковачев

„Пет минути од деноноќието и посветувам на маченицата Македонија, за да се соочам со мојата Македонска свест и да се уверам дека не е ништо она што досега сум го сторил за нea. Ја сакам Македонија повеќе од се друго на светот“

„А ако наспроти нашите очекувања, македонското прашање не биде решено, ние ќе најдеме сила и верба само во нашата еднодушност, за да ја продолжиме повторно борбата за извојување човечки правдини, какви што може да ни ги гарантира само една самостојна Македонија“.

ОД ДНЕВНИКОТ НА ДРАГАН БОГДАНОВСКИ – Со авион на ЈНА од Љубљана до Скопје! (3)

Исламизацијата почнува уште со окупацијата на Балканот од страната на Турција. Меѓутоа најинтензивно се одвива во 16 век и подоцна. Покрај притисокот за покрстување, покрстените имале и посебни привилегии, намалени давачки и државни служби. Со покрстувањето требало да се промени христијанското име. Таквата пракса индиректно ни ги потврдува првите исламизирани генерациии од домородното население.

Набрзо по првото предупредување во 1975 година дека СДБ има намера да го киднапира, Драган Богдановски станува невнимателен. Тоа ќе го искористи СДБ која својата намера ја оствари на 4 јуни 1977 година. Во својот дневник тој ќе го опише чинот на киднапирање, дел од луѓето кое учествувале во оваа акција и начинот на кој бил пренесен во тогашна Југославија.

ОД ДНЕВНИКОТ НА ДРАГАН БОГДАНОВСКИ – Предупредување! (1)

„Македонците не се изгубиле од лицето на земјата, како што си дозволуваат некои да велат, зашто, доколку  што знаеме ние, тие  не згрешиле некогаш, па да зине земјата и да ги голтне...”

Значи вие, младичок, сметате дека македонското население е способно да се бори, да подига револуција? Детски работи прикажувате, вие, момек! Тоа е ропско население. Вашите планови јас не можам да ги прифатам, ниту сакам да ги слушам.

Ден на востанието на Република Македонија или Ден на народното востание на Македонскиот народ познат и како  11 Октомври е државен празник кој се празнува на 11 октомври во Македонија. Востанието е против фашизмот и со тоа започнува борбатата за национално ослободување на македонскиот народ. Тоа е пресвртница во борбата за самобитност и национална индивидуалност на нашиот народ, во неговата борба за слобода, за национални и социјални права, за сопствена државност. Со овој историски чин, македонскиот народ покажал дека на никој нема да му дозволи да го турне на страната на фашистичките окупатори. Со својата вооружена борба, Македонија не станала квислиншка територија, туку напротив, жешко подрачје за окупаторот на кого му ги расипала сите планови и одиграла значајна улога во целокупниот расплет на Втората Светска војна.