Српскиот географ Боривоје Ж. Милојевиќ кој во своите истражувања за време на Првата светска војна ги разгледува верските и етничките особини на населението, меѓусебните односи, времето на доаѓање на поедини групи и присоците врз домицилното население во јужна Македонија, во својот труд воопшто не ги спомнува Грците како домицилно население во Егејскиот дел од Македонија. Иако својот труд го пишува во согласност на тогашната српска пропаганда и Македонците ги именува како Славјани, тој ни дава значајни податоци за преселбите на македонските семејства во текот на 18, 19 и почетокот на 20 век.

Земјо Македонска, Земјо Библијска!

Кон крајот на XIX  век, по Берлинскиот договот, македонскиот национален покрет влегува во нова фаза на својот развој. Времето на легалните борби за добивање на локална самоуправа до руско-турската војна од 1878 завршува, а започнува нов период, период на борба за независност и сопствена држава.

Античките историчари и хроничари во своите пишани дела известуваат дека античките Македонци говореле посебен јазик, различен од Елините (Грците) и останатите соседни народи.

Во својот извештај, рускиот конзул во Призрен, Јастребов, упатен до министерот за надворешни работи Н.К.Гирс му пишува:

„МИЈАЧКОТО СТАНБЕНО ГРАДИТЕЛСТВО – ПОТЕКЛО, РАЗВОЈ И ДОСТРЕЛИ“ ОД Д-Р МЕЛАНИЈА ШЕРДЕНКОВСКА

Мисли на Јане Сандански.

Луѓето што го опкружувале Аристотел цел живот биле царски луѓе од дворот на македонската династија и луѓе од највиските научни кругови. Како Филип ја ширел македонската држава, обединувајќи ги сродните народи, така кругот на школите и науките ги ширел и градел Аристотел. Први учители му биле научниците од Пела:

Етнички Македонци по народност со исламска вероисповед, говорат на македонски јазик.

За „Македонска нација“ на 24 Јуни 2009 г. ги изнесе своите сеќавања сега веќе покојниот  тогаш 93 годишниот Блаже Јанкуловски, по потекло од Галичник.