Иван Петров Крајничанец

Иван Петров Крајничанец (1869 – X 1945) е македонски преродбеник, еден од првите фармацевти во Македонија. Дипломирал на Фармаколошкиот факултет во Лозана во 1897 година. По покана од Бакалскиот еснаф во Солун отворил аптека “Зора“, која била сврталиште на Македонците. Со оглед дека постојано бил под контрола на турските власти, кои често го затворале, тој ја затворил аптеката и отворил нова аптека “Зора“ во Прилеп  во 1906 година, која успешно работела до неговата смрт

Иван Петров Крајничанец е роден во 1869 година во велшкиот село Крајници. Околу 1876 година почнал да учи во егзархиското училиште во родното село на неговата мајка, Војница. Потоа учел во велешкото училиште „Св. Свети Кирил и Методиј “.

Во 1882 година Крајничанец продолжил да учи во Солунската машка гимназија, која ја завршил во 1889 година. Под влијание на неговите учители во гимназијата, Васил Канчов, кој го замолил да собере материјал за Јордан Хаџикостантинов и Димитар Матов, Крајничанец започнал да собира фолклорни материјали од Велес и Велешко и да ги објавува во весниците. Во 1895 година тој објавил „Свадбени обичаи и песни од Велешко“.

Од 1891/1892 година Иван Петров Крајничанец предавал неколку предмети во училиштето во Велес. Во 1894/1895 година станал постар учител во училиштето „Св. Свети Кирил и Методиј“. Но, на почетокот на следната учебна година, тој бил сменет од постар учител и по конфликтот со егзархиската митрополија и владиката  Авксентиј Велешки, тој си заминал.

Крајничанец заминал за Швајцарија, каде се запишал на Факултетот за фармација на Универзитетот во Лозана. Дипломирал во есента 1897 година и потоа полагал испит за признание на дипломата на Медицинскиот универзитет во Цариград.

На барање на Бакалскиот еснаф во Солун, фармацевтот Крајничанец отворил аптека во Солун во април 1898 година. Аптеката “Зора“ станала сврталиште на Македонците што ги иритирало Грците и тие почнало да прават разни интриги пред властите за да ја затворат. Поради тоа аптеката беше подложена претреси и честопати беше затворена, а Крајничанец периодично беше апсен под обвинување дека ги снабдувал со лекови ранетите четници на Македонската револуционерна организација. Крајничанец се зближува со дејците на Македонската револуционерна организација и ги исполнувал задачите на Организацијата. По Солунските атентатите во пролетта 1903 година, Крајничанец успеал да го избегне масакрот, но заедно со многу други Македонци бил уапсени,  а аптеката била затворена.

Во градот се отвориле и други аптеки, што во комбинација со постојаното грчко клеветење, претреси и апсења од страна на турските власти, го принудија Крајничанец да ја затвори аптеката и својот бизнис подоцна да го пренесе во Прилеп.

Имено, во 1903 година тој се оженил со Ефросима Вандева од Прилеп и во 1906 година, по совет на неговиот свекор и неговата сопруга, а на повик на лекарот, д-р Трпко Филипов,  Крајничанец го пренел бизнисот во Прилеп, каде што ја отворил аптеката „Зора“, која успешно работела до неговата смрт.

Во 1942 година, за време на бугарската окупација на Македонија, Крајничанец ги објавил своите мемоари во Скопје.

Иван Петров Крајничанец умира во октомври 1945 година во Прилеп.