Георги Бакалов (27. XI 1873 – 14. VII 1939) е бугарски деец и публицист, припадник на бугарското социјалдемократско и комунистичко движење. Го поддржувал и го помагал македонското ослободително дело, со девизата: „Македонија на Македонците“.

Во анкетата на „Балканска федерација“ (1925) за решавање на македонското прашање ја осудил поделбата на Македонија и пледирал македонското прашање да се реши врз правото на самоопределување на македонскиот народ и за создавање сопствена држава.

Георги Иванов Бакалов е роден на 27 ноември 1873 година во Стара Загора (поранешна Ески Заара). Учел во машката гимназија во Пловдив. Поради ученичкиот бунт на почетокот на 1891 година, бил избркан од гимназијата. Истата година се приклучил на Бугарската социјалдемократска партија (БСДП), а за време на студиите во Женева (1891 – 1893) се зближил со рускиот марксистички филозов Георгиј Плеханов.

По враќањето во Бугарија, се посветил на политичка, новинарска и литературна дејност. Започнал со печатарска дејност во Сливен, каде што во 1893-1896 година објавил голем број памфлети и свои преводи на Маркс, Енгелс, Плеханов итн.  Во 1896 година Бакалов бил избран за делегат на Лондонскиот конгрес на Втората интернационала. Во 1897 година се преселил во Варна, каде што основал издавачка куќа, го превел и го објавувал на бугарски делото „Комунистички манифест“ од Маркс и Енгелс.

Георги Бакалов објавувал и свои дела. Во 1900 година го објавил памфлетот „Претендентите за Македонија“, во кој авторот дава интересни подгледи за соседите на Македонија и нивната борба за да се завладее со Македонија, и ја бранел идејата за балканска федерација. За тоа какво треба да биде политика кон Македонија тој ќе напише: „При тие услови најдобро разумно решение на македонското прашање е спогодбата меѓу заинтересираните балкански држави неутралност "Македонија за Македонците".

Во 1903-1905 година бил член на ЦК на БРСДП (т.с). Во 1904 година, Бакалов повторно учествувал како делегат на Амстердамскиот конгрес на Втората интернационала. Во 1905 година се преселил во Софија и ја основал издавачката куќа „Знаење“, која постоела до 1921 година. Во 1905 година ја напушти партијата и стана лидер на анархолибералната фракција. Од 1908 до 1920 година бил член на БРСДП (ш.с.). Во 1920 година станал член на БКП (т.с.).

Во анкетата на „Балканска федерација“ од 1925 година за решавање на македонското прашање тој ја осудил поделбата на Македонија и се застапувал македонското прашање да се реши врз правото на самоопределување на македонскиот народ и за создавање сопствена држава.

Прогонуван од владата на Александар Цанков, Бакалов емигрирал во Франција (1925 – 1932). Во 1932 година емигрирал во СССР. Живеел во Харков и работел како уредник во делот на меѓународните издавачки куќи на бугарските писатели. Истата година бил избран за дописен член на Академијата на науките на СССР. Подоцна во текот на годината се вратил во Бугарија, каде што уредувал левичарски публикации. Ги користи псевдонимите Г.Базаров, Н.Соколов, Ж.Фанчев и др.

Георги Иванов Бакалов починал на 14 јули 1939 година во Софија.

Подготвил: Т.К