|
||||
| Пораснав, се надраснав себеси |
|
и затоа поставувам вакво прашање Каде е скриен каде е спастрен духот македонски каде мижи, молчи, тлее каде согорева без пепел. Пораснав, се надраснав себеси поголема од своите години станав и затоа пак прашувам. Во крпчето ли на бедата се скри многупати диплено,прекрстувано од Азијци,Европејци од комшии и роднини од мене најблиските. Не дослушав, не разбрав само прашања во ветар испратив. И тогаш прашината од предците се растрее, затрепери како несреќата да се разбуди од сон се отвори мене ми се приклони. И ете,ваква каква сум пак прашувам. Дали несреќата е наследна и дали освен неа има нешто друго што може да не зближи.
Олга Новачева Од мојата збирка „Дамарите на молкот“1999г.читана на 24 април 2015г во Здружението на пензионерите во Велес,во една прекрасна вечер |
