Свекрва

Низ вековите изминати владетели владееле, меѓусебно војувале, освојувале и потчинувале. Народи се покренувале, раселувале и мешале со други, страдале или уживале во благосостојба, ги жнееле плодовите на просперитетот или ја пиеле горчливата чаша на сиромаштијата, злоставувањето и смртта. Обичните смртници се радувале и тагувале, славеле или жалеле. Но животот одел понатаму, сонцето секој ден одново изгревало, дождливи или сончеви, магловити или јасни, утрата се нижеле едно по друго.

Отсекогаш луѓето се грижеле да бидат над проблемите и бремето што го носат, млади се мажеле и женеле, деца се раѓале, благослови и убави желби се кажувале. Некои животот го минувале во кругот на своето место каде се родиле, некои маката или намерата ги одвела наоколу, други ги распрснала по целиот свет.

Никогаш да не ја забораваме судбината на Македонците од Егејскиот дел на Македонија и она што од обесчовечените беше наречено конечно решение.

Но, да се вратам на местото каде живееме. Некои го нарекуваат Балкан или Западен Балкан, други пак како да се срамат од тој поим, па велат југоисточна Европа. Некои го нарекуваат, БУРЕ БАРУТ.

Како и да е. Балканот е колевка на древни народи, но и на оние кои низ вековите тука стасале. Балканот е сцена на настанување и нестанување на држави, на империи, на царства и на кралства. Балканот е место каде се мешале верувања, традиции, јазици. За некои тоа го прави исклучително убав, раскошен, богат, а за некои, за жал, во тоа гледаат како на некое историско проклетство. Да не ми замерат вториве (а ако ми замерат, нека, толку им поделил Господ), јас се восхитувам на културниот колорит, длабоката духовност и широките цивилизациски хоризонти на Балканот.

Но факт е дека народите се мешале, културите се испреплетувале, јазиците се вткајувале едни во други. На Балканот зедно се одбележувале народни и верски празници и взаемно се почитувале луѓето што на различен начин ја исповедале својата верба во Бога и христијани и муслимани и евреи,...

Да не се залажуваме, во минатото се случуваа и сеуште се случуваат злосторства, за нормален човек непојмиви. Трагедии чии последици ги чувствуваме и ден-денес. Барем ние што искрено се доживуваме како Македонци, кои Македонија ја чувствуваме како наша татковина и својот корен го препознаваме во древното македонско минато. Македонија и Македонците, со својата историја и култура, со своите подеми и падови, се дел од тој богат мозаик.

Денес повторно сме сведоци на тоа како несозреани политичари, новокомпонирани европјани, јавно ги слават злосторствата што против Македонија и македонскиот народ ги направиле нивните претходници. А кога ќе повикаме на разум и човечка доблест во прифаќањето на реалноста за она што нивните претходници го сториле, како и во признавањето на последиците што како народ ги имаме, стануваат агресивни, навредуваат и покренуваат спектар од правни, политички и економски мерки против нас, правејќи карикатура од високите принципи на Европската Унија каде членуваат и попречувајќи го нашиот пристап кон ЕУ.

Сите сме само луѓе, создадени од Бога, грешни и смртни, подложни на слабости, суети и фрустрации. Ние Македонците продолжуваме да чекориме по Балканот, Европа и во целиотв свет со исправена глава и кичма. Да не бидеме заложници на минатото.

Да го живееме животот со љубов и со верба во Бога!

Господ Ни е сведок и нека им суди, колку сме им дале на тие кои денес сакаат да не нема!

ЖИВА Е МАКЕДОНИЈА!