Украинската криза како последица на глобализацијата и обидот на западните моќници да дојдат до руските резерви, до пари и моќ, го тресе светот. Стравот од нова војна која може да го запали светот, како и од нови поделби на сфери на влијанија и промени на границите, е реален. Сето тоа има рефлексии на Балканот, особено во државите кои се на т.н. линија на огнот: Босна и Херцеговина, Црна Гора, Косово, Македонија.

Повторно почнаа да се сонуваат соништа за создавање на големи држави.

Србите во Република Српска не се чуствуваат комотно во БиХ и погледот им е свртен кон Белград, Албанците не сакаат независно Косово, туку спојување со Албанија, а од Софија која го негира постењето на Македонците, веќе пристигаат предлози Бугарија и Македонија да формираат федерација.

Македонија долго време е изложена на притисок од надвор и внатре, а ЕУ ја пропушти шансата да биде фактор на стабилност на Балканот. И додека власта предводена од СДС бара излез преку Бугарија, ДУИ се врти кон Тирана и Приштина. Со оглед дека земјата функционира како бинационална, како и состојбите по „линијата на огнот“ можни се во иднина големи турболенции на Балканот, а неминовна е нова Јалта на која ќе се дефинираат сферите на влијание помеѓу САД и Русија.

За да се спречи руското влијание преку Србија на Балканот, Западот како брана ги подготвува Косово и членките на НАТО Албанија, Црна Гора Македонија и Бугарија. Со оглед дека постои резерва кон поедини православни народи, Западот користи инсталирање на марионетска власт и парични средства за да ја купи нивната лојалност.

Класичен пример имавме во 2019 година кога се изгласаа уставните измени за промена на името од Република Македонија во Северна Македонија.

Кога никој од народот не сакаше и не се надеваше дека ќе помине промената на името, осум члена на Собранието од опозицијата, покрај заканите, благо речено беа „купени“ од власта (односно од западот), овозможувајќи го потребното мнозинство за промена на името. Денес се подготвува истата стратегија, со закани и „купување“ на членови на опозицијата, де се спроведе договорот за пријателство со Бугарија и нивните барања, со кој е загрозен идентитетот на македонскиот народ.

Ах тие пари, пусти пари!

Очигледно е дека парите играат голема улога и во обидите на нашите преставници да ја ревидираат историската вистина. Како и за време на пропагандите од 19 век во игра се големи пари за да се ревидира историјата, меѓудругото да се избрише дека за време на Втората светска војна Бугарија била дел од Оската Рим–Берлин–Токио и фашистички окупатор во земјата. Парите треба да напишат дека тие биле администратори, а Гоце Делчев, апологетот на македонската револуционерна борба, треба да се престави како Бугарин.

А поедини македонски преставници, како и во минатото, во зависност од каде доаѓаат парите, така ја менуваат капата. Најголемиот број во Собранието имаат таква љубов кон парите, што речиси сите здушно, освен 16 пратеници го одбија предлогот за укинување на апанажата на јавни функционери. 

Познавајќи дека парите вртат таму каде бургијата не може, спонзорушите во власта ако треба уште повеќе ќе ја заострат кризата (енергетска) и потоа партиципирајќи со народни пари, зголемувајќи ги пензиите и платите, ќе се јават како заштитници и спасители. И додека голем дел од пензионерите гледа како да преживеат со 10.500 денари, како да ги платат режиските трошоци, лекови и храна, додека не му ја зголемат пензијата за некој минимум, а работникот со ветената најниска плата од 18.000 денари на 1 април, едноставно никој веќе не ни разнислува на распродажбата на идентитетот, јазикот и историјата на македонскиот народ.

Неодамна, во периодот кога македонските преставници коленичеа во Софија, повеќе министри од власта престојуваа во Приштина, во земјата се случувала вистинска драма во подрачните единици на министерството за одбрана во Југозападна Македонија. Од министерството за политички систем и односи на заедниците на Артан Груби беа испратени луѓе кои без соодветен сертификат (или сертификат за службена тајна) барале класифицирани информации (на ниво државна тајна). Наводно, тие барале одговори зоошто не се користи двојазичноста во овие подрачни единици, но и за „застапеноста од 20 проценти на Албанците во Армијата на Република Македонија“. Некој треба да се запраша зошто некој ги бара овие списоци, особено во овие турбелентни времиња.

Всушност темелите на македонската држава се нарушени прво со Рамковниот договор, потоа со договорот на Зоран Заев со Грција. Ако пак се продолжи вака и со Бугарија македонскиот народ ќе ја изгуби државата. Затоа оваа коалициона власт предводена од СДС и ДУИ, каде главен збор имаат преставниците на ДУИ, мора да си заминат од власта. Мора да има нови избори и власта да ја превземе опозицијата за да ја зачуваме државата и достоинството на македонскиот народ и останатите заедници во земјата.