Свекрва

Уставните измени се услов за почеток на отварање на преговарачките кластери за влез на Македонија во ЕУ, односно се зависи од тоа дали Бугароте ќе бидат влезени во Уставот.

Меѓутоа, во Собранието на Македонија во моментот не постои двотретинско мнозинство за отворањето на Уставот. Имено дел од политичките партии кои се во собранието соопштија дека се против уставните измени. Сепак Владата предводена од СДС и ДУИ се обидува  на сила да ги протурка уставните измени.

За таа цел Владата комплетира помошно стручно тело на Министерството за правда кое од овој месец ќе работи на уставните измени. А во него ќе има преставници од коалицијата на власт: СДС, ДУИ, Алијанса на Албанците и другите помали партии во владеачката коалиција, како и по еден претставник од кабинетот на претседателот на државата, од Секретаријатот за европски прашања и од Министерството за надворешни работи.

Во ова стручно тело нема да има преставници од опозицијата предводена од ВМРО ДПМНЕ.

Тие како и експертската јавност и мнозинството на македонскиот народ се против влез на Бугарите во Уставот. Анализите покажуваат дека дури 80 проценти од етничките Македонци се против уставните измени. Меѓу нив се и голем дел од членството на СДС.

За раководството на СДС ваквите бројки се резултат на изманипулирана јавност, со лажни тврдења на опозицијата дека ќе се изгуби македонскиот идентитет. Меѓутоа, за разлика од челниците на СДС, експертите пак излегуваат со аргументирани факти со кои ја демантираат власта дека влегувањето на Бугарите во Уставот е само обична формалност.

Имено, со евентуалното вметнување на Бугарите во Преамбулата на Уставот, Македонија ќе стане држава и на бугарскиот народ од што ќе произлезат многу побарувања, без разлика на бројот на попишаните Бугари. Меѓудругото, тоа се барања за: право на образование на мајчин јазик, право на телевизиска програма на мајчин јазик, право за формирање на културна институција, вработување по квоти.

Со добивањето на ваквите права би се овозможило со средства на Македонците навлегување на бугарскиот јазик и култура, која го негира македонскиот народ. Односно, преку квотите за вработување на припадници на зедниците, многу т.н. Бугари би се вработиле  во македонските институции, од каде би го негирале постоењето на македонскиот народ. Еден ден, Бугарите преку Собранието на РМ, би го негирале македонскиот народ, неговиот јазик и култура. 

Со тек на време, ваквата политика би довела до самодеструкција, потиснување на македонскиот јазик и култура, односно до асимилација на македонскиот народ.

Оттука, се додека официјална Софија не го признае македонскиот народ, неговиот јазик и култура, не треба да се извршат уставни промени за да влезат Бугарите во Уставот на Македонија.  Не треба да не загрижува ЕУ, зошто во моментот не и сме приоритет. Ако и требаме на ЕУ, таа сама ќе не побара да станеме нејзина членка.

Доста македонскиот народ под притисок и лажни ветувања попушташе. Време е да се свртиме друг лист, да се свртиме кон самите себе, кон темелите поставени на Првото заседание на АСНОМ, и да ја средиме државата по вољата на мнозинскиот македонски народ. Не смееме повеќе да дозволиме малцинството да ја злоупотребува добрата воља на мнозинскиот македонски народ, не смееме повеќе да дозволиме заради соседите да ги исечеме корените на кои постоиме, не смееме да дозволиме да бидеме монета за поткусурување на соседите.

Власта ќе се обиде на сила да изврши уставни измени, како што досега тоа го правеше. Меѓутоа, за да се спречи исчезнувањето на македонскиот народ, Уставот треба да се одбрана. Тој не смее да да биде порта за влез на аспирациите на соседите.

Опозицијата предводена на ВМРО ДПМНЕ, заедно со народот мора со сите сретства да го спречат уставните измени, за да се спречат и сите посегања по македонската држава.