Марија Емилија Кукубајска

Умна, силна си како од искона, Сара, царице, мајко стара, мајко млада, Македонка светска.  Хибридни комарци бодат, се ројат против родот твој. Автономни оружја автономија цепат и на туѓ имотен лист ја лепат. Внатрешни и надворешни органи ти вадат и вештачки садат, парчат, ломат, арчат. А и тело и јазик одредуваат интегритет, идентитет - личен, народен. Ова не си ти. Не сме ние. Народ соголен, изабен, изеден, беспомошно да гледа. Брзаа, во се’ да не’ сменат, и пред светот и меѓу себе да изгледаме виновници.

  Сара, скулптура од Бруно Каталан

А целта која им е на новите терористи?

Здрава, невина жртва грабаат, со нездрави слободи и криви права!? Заштита од погрешните ли чекаме!? Исправи се, народе! Доста не’ одродуваа од се’ наше. Нов светски пат требало да не’ затрупа се’ до нивниот таен траен Трон? А Троновци знаат - ние златна стопа сме, лорандит струна во Европа. И зошто да не летаме на ист човечен погон, а не во прогон на наши умови од татковински богатства!? Вештачки к-умови, и земја и народ ни’ запишуваат за свои, ген им менат на децата, мајко, сестро, жено, девојко наша, Македонка.

Зависници од дрогирана лага да ги прават, тие феудалци вулгарни, анални, комунални, со централни агресори, скриени зад расипан закон. Си играат со народот наш. Лажно важни одлуки потпишаа, препакуваа комунизам, фашизам и феудализам против нашите човекови права. Учената Македонка слугинка да им биде, а беше учителка на народи, посветена на светска правда и мир, љубов и ред. Прогресираат анти-соседите сега, и низ затвори свират:

„Не смееш да си веќе она што си, туку само она што нашата био-етика ти одредува во дел од пеколот. Ред е Македонската трагедија да ја симнеме од с-цена. Наши Божествени комедии ќе ја сменат со дигитални, фатални богови, дизајнирани, ревидирани за патниците да заборават свои само-чувства. Суши, палежи, преселби - ви вадиме душа, тела се рушат.  Нова  Химна на радоста, ќе свири, а не Хор на затворениците. Вистина ви усмртуваме. Наше време диктираме сега, услови за ваше ништење. Решавање конфликти упростивме со наша наука: синтетика од смотана генетика и машини без етика, без совест. Дипломатите наши не признаваат морал, само златна кал. Империја ви изедовме, та не вас, нејзините остео-остатоци. Со наши обистинети лаги ве кремираме, ве сервираме во камена кора, од наши зделки издлабена мора.“ ... Така диктира диктатурата на демократијата пост-човечна.

Иако се крши закон, и правото се криви, никој да не не’ штити од светска жетва на нашите органи, ни институции да не’ бранат од рации, од корнење на нашите плодни генерациски  култури... иако во терор, хорор, помор е Судбината на човекот, не иде вака! Доста е. И ние  сме трајни светски тестаменти. И ти Сарa, и ти Македон, природни интелигенции. Во кој  потпис, отпис, натпис ве нема - откажете го! Чувајте си хроника, станете, вистина бранете!