Свекрва

Македонија веќе три децении се обидува да го најде своето место под сонце на меѓународната сцена. Македонскиот народ повеќе од три децении се бори да ја зачува својата држава формирана на единствената слободна македонска територија. Но под притисок на соседите и нивните спонзори, како и внатрешните соработници, го смени знамето, името и се доведе во прашање македонскиот идентитет, јазик, историја и култура. Во обезличувањето на македонската држава многу допринесе воениот конфликт и Рамковниот договор од 2001 г.

Македонија ништо не научи од конфликтот во 2001 година, кога ОНА од Косово ја нападна Македонија. Целта на припадниците на ОНА или албанските терористи како што првично ги нарекуваа преставниците на ЕУ и НАТО, беше да ги ослободат наводно албански територии кои биле окупирани од „славомакедонците“. Соочувајќи се со далеку поднадмоќните македонски безбедносни сили и неминовен пораз, припадниците на ОНА ја сменија реториката и преку ноќ за меѓународната заедница станаа борци за човекови права.

Под притисок на меѓународната заедница конфликтот во 2001 година заврши со Рамковен договор од Охрид, кој стана основа за понатамошно растурање на македонската држава. Припадниците на ОНА, трансгормирани во партијата ДУИ, од терористи станаа политичири,  кои сметајќи дека земјата им е воен плен, веќе две децении откако се во власта ја пљачкосуваат и уништуваат. А доколку некој побара правда веднаш се етикетира како албанофоб.

Во земјата владее корупција и криминал, со кој македонските безбедносни сили засега неможат да се справат, па се поставува прашање дали би можеле да одговорат на посериозни закани по безбедноста на животите на луѓето и нивните имоти иако сме членка на НАТО.

Вооружената престрелка во “Диво насеље“ во Куманово на 9 и 10 мај 2015 година со терористичката група влезена од Косово, во период на сериозна политичка криза во земјата, покажаа пропусти на македонските безбедносни сили. Исто така и инцидентот во М-НАВ-Котролната кула за летање на скопскиот аеродром покажа пропусти во обезбедивање на критичната инфраструктура. Само да се потсетиме дека за време на конфликтот во 2001 година. ОНА се закани дека ќе го бомбардира аеродромот, а сега членовите на ДУИ од внатре можеа да ја загрозат безбедноста на македонското воздушно небо.

Овој факт сериозно загрижува со оглед дека земјата е пред парламентарни избори и дека ДУИ и СДС нема така лесно да се откажат од власта. Исто така, регионот врие и секоја една искра може да го заплаши. На пример од Република Српска доаѓаат закани за отцепување од БиХ, а од Косово доаѓаат пораки дека ќе го запалат целиот регион ако не се реши прашањето за нивната неазависност. Најавите дека косовскиот политичар Албин Курти, има амбиции да стане дел од политичката сцена преку клон на Самоопределување ја загрижува политичката сцена во Македонија. Особено загриженост постои поради желбата на Курти да стане лидер на сите Албанци, како и поради минатогодишната посета на Тетово каде се одржа собир на кој беа истакнати обележјата за „Голема Албанија“, незавршената агенда на ОНА од 2001 година.

И додека ние се разоружуваме, соседите сериозно се вооружуваат. Косово забразано се вооружува. Се зголемува буџетот за Косовските безбедносни сили (КСС) за набавка на оклопни возила, беазпилотни летала. турски противтенковски систем, како и противтенковски ракети Џавелин од САД. Покрај Косово и Албанија сериоазно се вооружува со системи заа воаздушна одбрана со краток дострел „Стингер“ и противтенковски ракети Џавелин. Во Тирана веќе пристигнаа и првите хеликоптери UH-60 Black Hawk од САД.

Покрај овие две земји и Србија не изостанува. Таа се вооружува до заби. Се издвојуваат големи средства и се купува оружје од надвор, им се зголемува и домашното проиазводство. Меѓудругото, оваа година во Србија се очекува и сериозно производство на самоубиствени дронови. Ново оружје за сериозни суми купуваат и земјите членки на НАТО од Балканот, Романија, Бугарија и Грција. 

Македонија како сиромашна земја тешко може да ги прати соседите. Се планира да се купат од САД лесни борбени возила Страјкер и сродна опрема во вредност од 210 милиони. Се најавува и набавка на нови системи за противвоздушна одбрана од Франција и артилериски системи од Турција. Но, прашањето е дали земјата може да одговори на заканите по безбедноста и територијалниот интегритет на земјата.

Македонија возврати на услугата од 2001 година и ги даде тенковите и авионите на Украина, а како да нема намера за набавка на нови. Македонија како да не ги научи лекциите од минатото!