По мајските избори и формирањето на новата влада предводена од ВМРО ДПМНЕ, не поминаа ни три дена, а СДС и ДУИ на прес конференции почнаа да испраќаат критики, дури и закани кон актуелната власт. Најчесто на удар се премиерот Христијан Мицкоски, министерот за внатрешни работи Панче Тошковски и претседателот на Собранието Африм Гаши.

Денес опозициските СДС и ДУИ, самонаречени државотворни партии на прес конференции со „загриженост“ говорат за одредени состојби во речиси сите сфери на општественото живеење. Но едно забораваат, дека тоа се наследени состојби од нивно време кои не можат да се санираат преку ноќ. Па со право се поставува прашањето, зошто ако толку биле способни, не ги средиле состојбите кога тие беа власт?. После толку недомаќинско и душманско плачкање и разнебитување на државава, не им личи да глумат загриженост.

Ако пак навистина се толку многу загрижени тие треба да бидат конструктивни и да ги подржат политиките на актуелната власт за што побргу санирање на состојбите. Доколку имаме различни политички погледи кон Македонија, различни идеали или идеологии, СЕПАК ЕДНО МОРА ДА НЕ ОБЕДИНУВА, сите да се бориме да го сочуваме нашиот идентитет и достоинство, а не да водиме борба кој повеќе ќе ја разнебити Македонија, заради лични интереси.

СДС драматично отстапи од вредностите за кои се залагаа. Изминатите седум години, додека СДС беа на власт, националните интереси, владеењето на правото и т.н. беа заменети со личните интереси, корупцијата и криминалот.

По седумгодишното разградување и разграбување на земјата, државата беше донесена пред амбис. Затоа еден од главните приоритети кој го постави новата Влада е борбата против корупцијата и организираниот криминал.

По најавите на Владата дека секој еден што се огрешил и се посрамотил пред својот народ, а притоа ги злоупотребил овластувањата, особено ако станува збор за полициски службеници, државни функционери итн…. ќе одговараат пред законот, ги загрижи не само криминалците, но и неколкумина челници од СДС и ДУИ кои ги извалкаа рацете.

Стравот дека некој ќе одговара, предизвика некои преставници на овие партии да се закануваат, да посакуваат и да најавуваат дестабилизација на државата. Ваквата реторика можеше да се слушне уште пред изборите и очигледно е дека се подготвувале за една ваква варијанта доколку ги изгубат изборите.

Кога СДС не се власт се случуваат обиди за дестабилизација

Прво на удар секогаш им е Министерството за Внатрешни Работи.

Така, по аферата „Големо уво“ кон крајот на 2000 година, кога Бранко Црвенковски објави стенограми на прислушкувани разговори, се случи воениот конфликт со УЧК на почетокот на 2001 г.

Во февруар 2015 година, тогашниот лидер на СДС Зоран Заев ги објави т.н. „бомби“, дел од првите снимки на незаконски прислушкувани разговори. Набргу потоа, на 9 и 10 мај истата година полицијата имаше вооружена престрелка за заробување на терористичка група влезена од Косово во кумановската населба Диво Наеље.

Не цела година потоа започна „шарената револуција“, во која беше запалена народната канцеларија на тогашниот претседател, а по која на почетокот на 2017 година дојдоа на власт. Сето ова наведува дека заканите за дестабилизација треба сериозно да бидат сфатени.

Без разлика на сите игри, Македонија има капацитет да се справи со предизвиците кои се пред неа.

Крајно  време е владата да ја исчисти нечистотијата која ја наследи, да се воведе ред и да се возобноват институциите на системот, за земјата да стане пристојна и просперитетна за сите граѓани кои живеат во Македонија, без разлика на вера и нација или партиска определба.

Народот во Македонија со право очекува од актуелната Влада, сите кои со криминал се збогатиле, да одговараат и да им се  одземе стекнатиот имот. Само така државава ќе оди напред и само така ќе се испрати силна порака и на идните функционери, дека со криминал стекнато богатство не се исплаќа.