Ристо Ивановски

Во Месопотамија живееле Белци со закосени очи како Египјаните. Подоцна на тие простори биле населени Црнци. Токму и затоа се разликувале Белци и Црнци. Црноглавите странци ги викале Семитите. Според Х.Џ.Велс, народот се нарекувал Акадијанци во Сумерско- акадското Царство. Како што кажува Х.Џонстон тие по тип биле негроиди, а постои кај современите жители на Елам една јака негроидна жица. Пак, за Тојнби Сумерите биле „алпинци“. Фалс го зацртал со црвени стрелки патот на Семитите од Арабија, а до неа се прикажани во Африка во правец кон југ покрај Црвеното Море, Египет, Нубија, Етиопија и Пунт. Според У.А.Пашке, Сумерите биле од типот на медитеранската раса и се разликувале јасно од семитските „црноглави“ Акади. Велс пишува дека Фараоните ги ловеле робовите од Нубија за да би имале црнечки групи за своите походи во Сирија, како и за својата војска.

Со наводот се потврдува дека од Месопотамија до Египет живееле две раси: белата и црната. Токму и затоа на тие простори се пишувало одвоено на двата јазика. Потоа се пишувало на ист камен - одвоено. И конечно бил создаден дворасен јазик. Таков јазик бил арамејскиот. Слично на него бил и староегипетскиот јазик. 

Кога персискиот крал Кир го освоил Вавилон, како зеднички јазик во употреба бил сиријскиот арамејски јазик - тогаш Персијците пишувале на староперсиски. Според авторите, новоперсиски немало до 515 година. Оттогаш бил создаден новоперсиски јазик кој бил мешавина на арамејски и староперсиски. Значи, новоперсиски бил само дворасен - вулгарен (народен) арамејски.

Бидејќи ниеден антички автор кој пишувал за Александар Македонски не го наведува т.н. старогрчки (коине), таков јазик немало. За овој јазик пишува само Куртиј Руф. Меѓутоа, неговата книга била само фалсификат- најстар манускрипт бил од 9 век, а книгата била печатена само во 15 век. За доказ дека таа била факсификат, тој пишува дека одма го заборавиле мајчиниот јазик, а го прифатиле новиот непознат јазик (коине), што не е можно одма да се заборави мајчиниот јазик и во миг да се прифати нов јазик дотогаш непознат. Следи тој да го употребува поимот Епир, а Епир како провинција го внел Нерон. Не се говори за Хелени, туку само за Греики=Грци- овој поим не бил во употреба се` до со судирот со Франкот Отон I. Па Александар сакал да оди во Рим итн. Од лага во поголема лага.

Коине бил само Александријски Птоломејов јазик, чија прва граматика и прв речник биле составени во 300 г.п.н.е. (Велс). Бидејќи коине го заменил староегипетскиот, тој бил дворасен. Па само заради неговата дворасност народот него не го познавал, и бил тежок за учење. Бидејќи коине бил хеленски јазик, кога Евреите во Александрија го прифатиле коине, тие се изјаснале за Хелени (Косидовски). Со наводот се потврдува, поимот Хелени немал етничко значење.

Како што било со коине истото се случило и со латинскиот јазик - тој бил „копија“ на коине, дело на Греикот Лив Андроник од 240 г.п.н.е. Бидејќи тој бил беден со зборови, биле внесени уште околу 10.000 зборови, и за нив се вели за грчко (коинско) и латинско потекло. Пак, народот во Италија продолжил да си говори само на варварски=пелазгиски=т.н. словенски кој бил т.н. Хомеров, т.н. Платонов јазик. Ова се потврдува и со доказот што за Дионисиј од Халикарнис, кој бил во Рим во 1 век н.е., запишал, Римјаните говореле варварски и пелазгиски.

Велс наведува дека Апостол Павле го познавал коине, но не службениот јазик во Атина. Пак, во Атина со Елада службен јазик и писмо биле јонскиот.
Бидејќи во Елада коине бил само христијански=т.н. византиски јазик, тој не бил народен. Токму и затоа тој народот него не го познавал.
Првиот службен јазик во Елада бил катаревуса само од 1868 година. Ова било само поради тоа што Цариградската патријаршија дотогаш не го прифаќала.

Со ова се потврдува дека катаревуса и димотики како „мешани“ јазици на коине биле дворасни на Белци и Црнци. Ова се потврдува што авторите говорат за сличност на коине со новоперсиски, дури се говори за фузија на персиски и хеленскиот јазик, како и сличност на арапски со катаревуса. Па арапскиот бил само вулгарен арамејски јазик. Се заклучува, Еладците биле одродени Пелазги (т.н. Словени).