Стојо Костов Топалов (1846 – 20. VIII 1895) е македонски ајдутин и револуционер, војвода на Македонскиот комитет. Прво станал ајдутин во четата на Коста Георгиев Куков или Куку војвода, а покасно станал самостоен војвода. Познат е како Дeдо Стојо војвода, Стојо Скрижовски или Скрижевски. Учесник е во Македонското (Кресненско) востание.

Спиро Костов ( 1848 – 19. Ⅷ 1931) е македонски револуционер, учесник во македонското револѕцинерно движење. Бил учесник во: Српско-турската војна (1876), Руско-турската војна (1878/ 1879), Кресненското востание (1878/1879), Српско-бугарската војна (1885), Мелничкото востание и во Балканските војни (1912/1913).

Наум Наумовски - Борче (1. IV 1920 - 28. IX 1960) е македонски комунистички деец, првоборец и народен херој. По Априлската војна во 1941 г. се вратил во родниот град и како член на МК на КПЈ во Крушево веќе од мај работел на подготовките за вооружено востание. Прво бил политички комесар на Крушевскиот НОПО „Питу Гули“, а потоа заменик политички комесар на Втората оперативна зона на НОВ и ПОМ, политички комесар на баталјон во Првата македонско-косовска НОУБ, на Втората македонска НО бригада, на Четириесет и првата (македонска) дивизија на НОВЈ и политички комесар на Петнаесеттиот (македонски) корпус на НОВЈ и член на ГШ на НОВ и ПОМ. Бил делегат на Првото заседание на АСНОМ. Во два мандата бил градоначалник на Скопје: во 1950 и од 1956 до 1960 г. 

Петар Даниилович Драганов (1/13. II 1857 – 7. II 1928) е бесарапски Бугарин, руски славист, педагог и основоположник на македонистиката во Русија. Тој ја истражува историјата, јазикот, литературата, фолклорот, етнографијата и културата на Македонија и со посредство на своите ученици (и од учениците од другите градови) собира богат фолклорен, јазичен и етнографски материјал, од кој потоа го објавува првиот (од трите дела) зборник македонски епски народни песни со македонско национално обележ је „Македонско-славянский сборникъ  съ приложениемъ словаря“.

Климент В. Заров (1848 – 1915) е деец на македонското револуционерно движење. Тој е борец за обновување на Охридската архиепископија и бил член на ученичкото просветно друштво „Св. Климент“ (1885), на Охридскиот таен револуционерен кружок (1886–1891), на Македонскиот таен комитет во Софија и член на Македонската револуционерна организација (1894). Собирал помош за охридските училишта и библиотеки, заради што патувал во Бугарија (1887 и 1889–1890), Србија (1889), Русија (1889) и Романија (1890). Познат бил под псевдонимот Чучулејков и го изготвил проектот за знамето на охридските востаници. Убиен е од српските воени окупациони војски „некаде кон Дебар“.

Методи Кецкаров (24 X.1904 – 26 VII.1981) е македонски и бугарски скулптор и уметник кој работел главно во Бугарија и Франција, но и во денешна Македонија, Египет и на други места. Меѓу јавните личности чии скулптори ги создал Кецкаров се Гоце Делчев (1932), Даме Груев (1932), Христо Матов (1933), Тодор Александров (1935), барелефот на св. Климент Охридски во истоимената гимназија во Охрид (1942) и др.

Веселинка Малинска (4. I 1917 - 12. XI 1987) е македонски национален и комунистички деец, првоборец, новинар и политичар. По Априлската војна во 1941 г. била главната курирска врска на ПК на КПЈ за Србија и ЦК на КПЈ со Белградскиот НОПО и со партиските организации во Србија. Во пролетта 1942 г. се вратила во Македонија и била секретар на МК на КПЈ во Скопје и уредник на неговото гласило „Весник“. Наскоро заминала како борец во Вториот скопски НОПО. Во 1943 г. била назначена за секретар на Агитпроп при ГШ на НОВ и ПОМ. Учествувала на Првото заседание на АСНОМ (2. VIII 1944). По Ослободувањето извршувала високи раководни фунлции.

Димитар Икономов – Орфо (17. I 1873 – 5. VIII 1922) е македонски револуционер и неврокопски реонски војвода на ТМОРО. Познат е под псевдонимите Осман и Орфо. Како учител во Пиринско, бил близок соработник на Јане Сандански. Учествувал во грабнувањето на мис Елен Стон во 1901 г. и зел учество во Младотурската револуција во 1908 г.. Бил член на Народната федеративна партија (1909). Зел учество и во Првата балканска војна (1912) во борбите во Пиринско. Како кмет на Неврокоп, поради неговата соработка со Александар Стамболиски и со БКП(тс), бил ликвидиран од десницата на македонското револуционерно движење.

Кирил Петрушев (20. III 1895 - 2. V 1980) е македонски револуционер, комунистички деец, борец и државен функционер. Бил член на Иницијативниот одбор за свикување на АСНОМ и член на делегацијата на Вис за разговорите со НКЈ и Ј. Б. Тито. Како делегат на Првото заседание на АСНОМ, бил избран за член на Президиумот на АСНОМ (повереник за внатрешни работи). Бил министер за внатрешни работи во првата Влада на НРМ, а потоа министер за труд, а извршувал и други значајни должности. Поради определувањето за Резолуцијата на ИБ, бил исклучен од КПМ, разрешен од сите функции и пензиониран.