Пред седум години како Претседател на Република Македонија се обратив на настан и повод сличен на денешниов. Тогаш го отворивме Меморијалниот центар на холокаустот на Евреите од Македонија. И, ако тогаш зборував за историските паралели и врски меѓу Евреите и Македонците, меѓу Израел и Македонија, денес сакам да зборувам за идеите, вредностите и придобивките што нè врзуваат.

Во текстот „Забрзување на трансформацијата на Европа“ („Нова Македонија“ - 21 јуни, 1991 год.), колегата Трајко Мирчески се навраќа на крајот на состанокот на Министерскиот совет на КЕБС во Берлин. „...Во завршниот и најзначаен документ од собирот, на девет страници се истакнати и се наброени заклучоците, одлуките и препораките за идната европска архитектура, сигурноста, консолидацијата на човековите права, демократијата, почитувањето на владеењето на законот, економските и социјалните промени на Стариот континент, по сѐ и најважни задачи во идната работа на КЕБС. Уште на почетокот се афирмира важноста за продолжување на политичката и на економската трансформација во демократските земји и напорите за преминување на пазарното стопанство“.

Реакција на ОМД по Повод Престојната Седница за Законот за Јазици

Манојил(Мане)Јаковлески

(Фејсбук статус на Борис Аговски)“

Протестниот марш, кој успешно го организираа здружени и обединети, сите македонски општествени, културни, социјални и црковни здруженија, започна пред сиднејскиот Town Hall и течеше низ централните сиднејски улици, се до Martin Place, каде што се одржаа главната, официјална манифестација. На овој грандиозен настан австралиската химна ја испеја Милица Кипровска, македонската химна ја испеја Благојче Петров, a aбориџанскиот благослов за одржувањето на настанот на австралиско тло го даде, македонскиот зет, абориџанецот Брет Гроган.

На протестот во Сиднеј, 4 март 2018 година, читана е следната изјава од:
ДУШАН РИСТЕВСКИ, Писател и општественик од Сиднеј – Австралија

Денеска кога пред мене гледам море од македонските бои црвена и жолта, јас како 14-годишно дете се прашувам: Зошто некој сака да ми го смени името , да ме обезличи, да ме помножи со нула? Зарем постојат татковци  и мајки во Македонската влада и парламент , кои сакаат нивните деца да бидат живи духови, жив пепел, прашина која треба лесно да ја избришат? Зарем постојат некои други татковци и мајки, кои што кројат политика во Европа и во Европската Унија, во НАТО, во соседните држави, кои со своите постапки покажуваат дека е доблесно да се краде? Да, токму така, сите оние кои разговараат, преговараат и се токмат да ѝ го сменат името на мојата родна Македонија, за мене се крадци! Како утре ќе живеат нивните деца, кога е видливо, дури и за едно дете како мене, дека сите сакаат, бесправно и бесрамно, да се „накитат со македонски пердуви“?

Европа не знае или тешко може да ја сфати судбината на Македонците. Берлинскиот ѕид беше урнат, во Европа остана уште грчкиот ѕид, кој не е од бетон или од жица, туку од полициско-административна и правна

Судијата што го турна премиерот во „патриотизам“