Европските археолози откриле македонски натпис на слатководна школка стара 500.000 г. Нашиот заклучок е дека натписот го испишале Македонците наречени Винди или Инди. Тоа се луѓе налик на денешните Македонци, живееле покрај реката Соло, организирани во државата Зета Македониа Несија.

Археологот Франсиско Енрико изјавил: „Тоа е најстариот графички израз, кој го направил човекот со својата рака“. „Не знаеме зошто човетот тоа го нацртал. Можеби тоа е знак за сопственост, некоја шифра, или подарок“, изјавила  научникот Žozefina Jordens од универзитетот Лајден во Холандија. Според неа, цртежот е израз на когнитивни способности, всушност, тоа се модерни спознајни способности. Откритието е објавено во научниот весник „Nature“ на ден 06.12.2014 г.    

Фото: Wim Lustenhouwer/VU
University Amsterdam

Македонскиот топоним ИНДОНЕСИА – Виндо-неси-а, според Ташко Белчев, со значење: ИНДО или ВИНДО, доаѓа од името на Македонскиот народ Винди, и НЕСИ (со значење: ја разнесува водата), на древно македонски јазик значи ОСТРОВ. Во Зета Македониа Европа познат е градот полуостров Ниса (Ница) кој се наоѓа во денешна Франциа, ПелопоНЕС на југот од Македонија и други.

Територијата Индонесиа, според повеќето дешифрирани македонски текстови од таа територија е наречена Зета Македониа Несија, таа е населена со македонско население во рамките на Големата Зета Македониа, и тоа во Азија-Зета Македониа Востаниа и Австралија-Зета Македониа Лом на Дон.

Македонската наука и уметност, која е со посебни стилски одлики, како и културата и верата, оставила големи траги на помалите народи од тој регион. Македонскиот народ е асимилиран со векови во народ, кој е наследник на македонската култура и до ден-денес присутна на таа територија.

Истражувањата покажуваат дека Индонесиа била населена со луѓе од пред 35.000 – 30.000 г.мак.е.п.п.х., а цртежите во пештерите, утврдено е дека се стари од 6.000 до 2.000 г.мак.е.п.п.хр.

Според најновите истражувања, Македонскиот народ бил присутен на таа територија, со засега познат период минимум од пред 500.000 г.

„Цртежите проследени со текст од овој локалитет сè со јасно испишана порака за животот, годишните периоди, раѓањето и возобновувањето на природата во пролетниот период, опевањето на плодноста на Македониа (божјата Ма во пролетта Дон), поимот Македониа како израз и метафора за спас, утот како верување за одземање на душата, напуштањето на душата и повторното раѓање, летото и зимата како раѓање и смрт“ - Цитат од книгата Зета Македониа стр. 280.

Македонците најмалку од пред 500.000 г. низ целиот свет живееле покрај реките нарекувајќи ги ДОН. Рамнините покрај реките, како најниска земја, била најплодната земја за разлика од планинската. Македонците ја обработувале, садејќи култивирани растенија за исхрана и трговија. Одгледувале домашни животни во фармерски услови. Земјата покрај реката ја нарекувале ДОНИЈА.

Македонците го говореле истиот денешен јазик низ целиот свет. Ја откриле науката и писмото,биле апсолутни владетели низ целата земјина топка. За нив работеле необразовани, помали племенски групи. За полесна комуникација со своите поданици, Македонците ја создале првата вера, вера во Големата Мајка на воскресението.А, тоа е секојдневното изгревање на утринскотосонце заедно со духот божји Македон, кој по смртта на Македонецот, пристигнува на земјата преку месечината и ситната утринска роса. Воскреснувањето на целата жива природа се именувана како ИС-ИСУС во пролетта - ДОН. Тоа е мајката земја покрај реките, родилка и заштитничка. Според мајката МА и реките Дон земјата покрај реките е наречена МАДОНИЈА.

Децата на мајката Мадонија со духот божји Македон се МАКЕДОНЦИТЕ. Единственото божество на Македонците било СОНЦЕТО, персонифицирано со лав, со неговите оплодувачки божји карактеристики. Старото сонце или најдолгата ноќ на XXII-ри декември наречен е ТЕШТ ИЛИ - ИЛИЈА. Веќе од XXV-ти декември, тештот умира, како најдолга ноќ. Тоа е денот на лом кога се зголемува денот, што значи реинкарнација на младото сонце наречено ЗЕТ.

Зетот на XXII-ри март ќе ја оплоди мајката Мадонија, само на тој начин ќе биде обезбедена исхраната и опстанокот на родот Македон со неговите поданици.

Македонците науката и писменоста ќе ја примат од својот татко Бог ИЛИЈА и тоа, качени на врвовите на планините, со првиот сончев зрак, како права и најкуса линија за слава на својот род Лаврод. Таа комуникација со својот татко наречена е ПРАВОСЛАВИЕ.

Од ова сознание македонската вера е вера на Големата Мајка Мадона, татко Сонце Илија и синот Македон. Реинкарнација на природата ИС-ИСУС и Зетот Сонце и Зетот Македон. Тоа е верата ПРАВОСЛАВНА.

Овие македонски вредности подарени на човештвото може да се согледаат на безброј артефакти ширум светот, обработени во книгата Зета Македониа. Тоа се артефакти со изгравирани писмени симболи во вид на сончеви зраци. Еве неколку издвоени примери:

Изгравирани писмени симболи „ЦУТНИ“ во вид на сочеви зраци.

Еден од најновите откритија, фосил на слатководна школка, пронајдена во Индонесиа го докажува горе изложеното. Ако во книгата Зета Македониа најстариот артефакт со македонски натпис изнесува 400.000 г. и артефактот од 130.000 г., каде што пишува Македонија, сега потеклото на македонското писмо и името Зета Македониа потекнува од пред 500.000 г. и тоа според датирањата на западната наука.

Имено на фосилизирана слатководна школка е изгравиран натпис, тој натпис е со македонските букви ЦУТНИ (кирилица) во облик на сончевите зраци. На школката од десно на лево дешифриран е следниот текст: „АТЅ ЛС СЛИ ИЅ АИНОДАМ“ < 

Транскрибирано на современ македонски јазик пишува:

МАДОНИА Е ВИДЕНА СО СВЕТЛОСНИТЕ ЗРАЦИ „Л’СИ“ САМО СО ЗЕТОТ (МАЛАДОТО СОНЦЕ ВО ПРОЛЕТТА ВО ЗЕТА МАДОНИА-МАКЕДОНИА).

На школката очигледен е гравир во форма на букви, лесно се препознава словото „М“ како скратеница од зборот Македониа. Малиот простор за пишување условил Македонците да се изразуваат со скратеници и лигатури, исто како и денес.

Во овој дешифриран текст, покрај македонските букви цутни (кирилица и латиница), го препознаваме македонскиот јазик, македонското име Зета Мадониа-Македониа, единствениот татко Сонце Илија,  македонската монотеистичка вера и сето ова во продолжеток до денес, како Македонска цивилизација или МАКЕДОНИЗАМ. Оваа македонска култура присутна е во сите народи и новоформирани племенски заедници во светот. Основа на сите светски јазици е македонскиот јазик, целата светска наука е македонската наука, основа на сите светски религии е македонската вера и основа на сите светски писма е македонското писмо на цутот (кирилица и латиница) и цифри пролетни, (наречени римски).

За жал. таканаречената западноевропска наука официјално не го прифаќа ова сознание, а неофицијално поединци го знаат, со единствена цел за да го избрише своето македонско потекло како народ и да се прекрсти во измислени имиња на племенски заедници. Оваа борба на прекрстување на сопственото македонско потекло трае две илјади години со појавата на христијанството.

Првото прекрстување се извршило со месијата ИС во ИСУС, а Македонците се прекрстувани  во било кое име на племенска заедница. Чинот на крстење и прекрстување претставува симболика на менување на името Македонец во било кое друго. Заклучокот е едноставен прекрстениот Македонски народ во Европа ќе се самоуништи поради Македонија и македонското име.

Спасот на Зета Македониа Европа, а и спасот на целиот свет, е во чинот на покајание и поклонение пред македонскиот народ и Македониа, како единствена божја земја на БОГОРОДИЦА, спасителка и заштитничка на човечкиот род. Земјината топка Зета Македонија Рајот БИЛА Е И ЌЕ БИДЕ МАКЕДОНСКА.

Книгата „Зета Македониа“, отпечатена е во второ дополнето издание и превод од македонски на англиски јазик, истата може да ја прочитате во Градска библиотека „Браќа Миладиновци“.  Книгата ја нема во продажба. Таа може да се купи од авторот на меил Оваа е-пошта е заштитена од spambots, треба да вклучите JavaScript за да ја видите или на телефон +389 78 264 106.)

Голем интерес за книгата „Зета Македониа“ превод од македонски на англиски јазик. Книгата се наоѓа во библиотеките во Берлин, Лондон и Вашингтон. Големиот интерес се должи од стравот за разоткривање на нивната лажна историја, во однос на нивното Македонско потекло.

Автор: Бранко Сотировски