ОД ПАТУВАЊАТА ПО СВЕТОТ – ГЕРМАНИЈА

На чествувањето на свети Методиј во Елвангел беше речено дека солунските браќа свети Кирил и свети Методиј се творци на заедничко дело, неизбришлив паметник за словенскиот род, кој има силна вера и љубов кон Бога. Тие водеа неуморна борба за воведување на старословенскиот, односно старомакедонскиот јазик, меѓу јазиците кои порано биле искачени на пиедесталот на светската култура, писменост и цивилизација, а нивните проповеди биле за создавање на свет во кој народите ќе живеат во мир, слога и благосостојба.

Во попладневните часови започна семакедонско чествување кон свети Методиј. Се полагаа венци и букети свежи цвеќиња пред спомен-плочата, дар од македонскиот народ, македонската држава и од Македонската православна црква-Охридска архиепископија, при што претставници на македонските клубови, друштва и црковни општини од Германија, Холандија и Австрија, како и од семејства и одделни Македонци вршеа поклонение кон свети Методиј Солунски, не заборавајќи да се фотографираат на ова свето место. Тој свечен и светол ден во Елванген беше празник и велики ден и за Македонците во Германија и за македонскиот народ во својата татковина и за Македонците што живеат ширум светот.

Исто така, македонските клубови и друштва, пак, во чест на откривањето на спомен-плочата, организираа спортски натпревари меѓу екипи од повеќе градови на Германија, Австрија и Холандија каде се постигнаа видни резултати во повеќе видови спортски дисциплини. Доделувањето на наградите и благодарниците беше на свечената академија што се одржа во вечерните часови.

Истиот ден започна свечената академија „Во чест на свети Методиј Солунски“ во една од салите на спортскиот комплекс оддалечен 8 км од Елванген. На манифестацијата присуствуваа повеќе од 1500 македонски граѓани и пријатели речиси од сите места на Германија, Австрија и Холандија, дојдени на откривањето на спомен-плочата да се поклонат пред истата и да присуствуваат на свеченостите, дочекани со македонска срдечност и традиционалниот обичај со леб, вино и сол.

Манифестацијата „Во чест на свети Методиј Солунски“ траеше до доцните вечерни часови и заврши со заедничка веселба во исполнение на македонски песни, ора и танци од познати македонски естрадни уметници и културно-уметнички друштва, На крајот, Македонците од Германија ветија дека ќе се залагаат во Елванген да се изгради и црква која ќе го носи името на свети Методиј и која ќе претставува свет храм за сите нив и поблиските европски земји.

Исто така, во текот на посетата во Германија престојувавме во Штутгарт, кој често го нарекуваат „градот меѓу шумата и лозјата“ и чија околина Господ ја дарувал со убавини. Тој е главен град на државата Баден- Виртенберг во СР Германија. Основан е во XII век, тој е древен град, со прекрасни споменици кои говорат за неговото бурно културно и уметничко минато.

Во буквален превод името значи „градина на кобили“. Според легендата, во Штутгарт се наоѓала градината - место за кралските ергела. Градот го красат големиот број културно-историски споменици, високи и стручни школи, кулутрно-уметнички друштва и здруженија, музеи, уметнички галерии, театри, архиви, библиотеки, радио и телевизиски центри. Тој е еден од најголемите издавачки центри во Германија.

По Втората светска војна Штутгарт претставувал големо градилиште. Според кажувањата на градските татковци овој град претставува феникс, зашто по војната, пак, изникна од пеплиштата и урнатините и стана седиште на најразвиената автомобилска индустрија, на машин-ската, електротехничката, прецизната механика, оптичката индустрија, хемиската, текстилната, кожарската, графич-ката. Тој е главен железнички и патнички јазол за Југоисточна Германија, со аеродром, речно пристаниште, град со стара традиционална култура, зачувана од многу векови од минатото.

Штутгарт е град со големина речиси како Скопје, во него живеат повеќе од 700.000 жители,  од кои една четвртина се странци – гастарбајтери и други емигранти кои нашле засолниште по Првата и Втората светска војна. Народот во Штутгарт е весел, духовит и со гордост раскажува интересни анегдоти, непосредно поврзани со историјата, културата, уметноста и значајноста на Ариевците, кои се сметаат за покултурни и позначајни од Швабите.

Нашата посета на Штутгарт беше поврзана со одржувањето на Осмата поетска вечер посветена на свети Кирил и Методиј. Притоа, бевме гости на Македонскиот клуб „Вардар“ од Зинделфинген и во вечерните часови присуствувавме на оваа значајна поетска вечер која се одржа во преполнетата сала „Воршој“. Импресивен беше дочекот на македонската делегација. Кога пристигнавме бевме пречекани од десетина девојчиња и момчиња, облечени во народна носија, кои ни понудија леб и вино, според македонскиот обичај за добредојде.

Штутгарт

Во текот на разговорите со статистички показатели беше изнесена состојбата на вработените македонски просветни работници и отворените лекторати по македонски јазик, литература и култура на универзитетските центри во Германија, Шведска и другите европски и воневропски земји.

Посебно беше нагласена бројната состојба на оспособените ученици во совла-дувањето на правилниот литературен македонски јазик кој претставува своевидна гаранција и обврска за ната-мошното продолжување со дополнителната настава по македонски јазик, литература и култура кај македонските доселеници кои претставуваат мост за зближување меѓу СР Германија и Република Македонија.

При посетата на Франкфурт се уверивме дека се наоѓаме во еден убав и карактеристичен град не само за вредните и трудољубиви Германци, туку тој е и пример за Европската унија и светот. Природата му ја подарила реката Мајна, долж која се изградени и се градат извонредно убави згради кои се пример за архитектите во светот. Тоа особено е изразено во стариот дел на градот, ка­де можат да се видат прекрасни зданија во раз­ли­чен стар стил, додека во центарот на градот се вишнеат облакодери во кои се сместени голем број бан­ки и други значајни светски асоцијации.

Со еден збор, тука е концентрирана финансиската моќ, не са­мо на Германија, туку и на целата Европска унија. Посебен впе­чаток остава зградата на Германската банка која е обложена со сребрено стакло и која во текот на де­­нот, според бојата на небото, повеќепати го ме­ну­­ва својот изглед.

Продолжува

Пишува: СЛАВЕ КАТИН
www.slavekatin.com