Тихомир Каранфилов

„...Револуционерните традиции на македонскиот народ, кој од 1913 година се наоѓа поделен меѓу три капиталистички држави (Грција, Бугарија и Србија), го има како централен светол белег вооруженото востание на св. Илија (Илинден) на 2 август 1903 година..“ -  пишува грчкиот весник „Ризоспастис“ на 2 август 1934 година.

Дипл.Екк, Рубинчо В.Јованоски од Прилеп

Во една економски не многу стабилна држава како што е за жал и нашата мила и низ векови напатена Ренублика Македонија секоја личност при промена на Извршната власт сака да биде назначен на раководно несто во институција каде истата е под капата на државата.

Пишува Тодор ПЕТРОВ

Свекрва

Пред 114 години, на 2 август 1903  година пламна големото македонско востание во историјата познато како Илинденско востание. Тоа востание е една славна епопеја на револуционерната борба на македонскиот народ, на неговиот незадржив стремеж за слобода и независност, за сопствена македонска држава. Овој стремеж ќе се оствари на вториот Илинден, на 2 август 1944 година, во манастирот „Св. Отец Прохор Пчински, каде пред 73 години на Првото заседание на АСНОМ беше возобновена македонската држава, за потоа целосно се осамостои на 8 септември 1991 година - ден познат како трет Илинден.

Македонска нација

На 2 август 1903 година, на ден Илинден, македонскиот народ тргна на повикот на Врховниот штаб, се дигна како еден човек и со нечуен патриотски жар се фрли во ослободителната борба. Непријателот не очекуваше удар, тој беше изненаден.

Тихомир Каранфилов

„Како што Македонците под грчка власт не се ниту „славофони" ниту „чисти Грци", како што Македонците под српска власт не се „вистински Срби", така и Македонците под бугарска власт не се Бугари, ниту пак сакаат да станат такви. Македонскиот народ има свое минато, сегашност и иднина, не како прикрпа на империјалистичките (држави) Бугарија, Грција и Србија, туку како самостоен славјански елемент, којшто ги има сите признаци на посебна нација, која се бори веќе со десетлетија за извојување на своето право на самоопределување дури до отцепување во одделна политичка државна заедница од угнетувањето на империјалистичките држави" – се вели во Декларацијата на Обласниот комитет на ВМРО (Обединета) за Пиринска Македонија од фебруари 1935 година.

Дипл.Екк, Рубинчо В.Јованоски од Прилеп

Во последната декада од минатиот век и на самиот почеток од новиот милениум во Градот Херој Прилеп беа од ден на ден затварани фабрики и следствено на тоа се појавија во Агенцијата за вработување на Република Македонија, Регионално одделение Прилеп илјадници невработени кои беа оставени на улица, уништен во буквална смисла на зборот економскиот развој на Градот и болната и тажна транзиција на претпријатијата со општествен капитал.

Свекрва

Македонскиот народ во последните стотина години многу преживеа за да стигне до своето вистинско ослободување. Османлиското ропство, Илинденското востание, братоубиствените борби потикнувани од надвор, поделбата на Македонија и новото ропство од страна на „ослободителите“, објект на завојувачките стремежи во текот на Првата и Втората светска војна, народно ослободителната војна и создавањето на македонската држава во рамките на југословенската федерација, осамостојувањето на Македонија во 1991 година и воспоставувањето на вистинска политичка, стопанска и културна слобода – тоа се настани што го формираат чуството и свест за македонската држава која може да биде единствено слободна само во рамките на една балканска спогодба.

Александар Џеповски

Генот Македонски е посилен од Америка, Хазарите, Илуминатите и Бејли. Доколку не знаат а сигурен сум дека многу добро знаат, пренесете им кој како може.

Тихомир Каранфилов

„Независно од целите што ги гонеа инспираторите на предвремено објавување на востанието - агентите на германскиот кнез Фердинанд Кобуршки, офицерите од македонско потекло, Илинденското востание беше дело на основните работни маси на македонскиот народ. Долго потиснатите робови се кренаа на вооружена борба против вековниот поробувач на словенските народи на Балканот - Султанска Турција. Востаниците се бореа храбро против 300.000 турска војска. Востанието не успеа зашто македонскиот народ беше сам, без сојузници.“ – пишува Ѓорѓи Абаџиев по повод 40 години од Илинденското востание. („Отечествен фронт", 2. VIII. 1947 год.)