Според една народна легенда, е сврзано со еден необичен настан од времето на турското ропство. Имено, во непосредна близина на градот, меѓу два рида, живеела голема змија од која се плашеле сите. Никој не се обидувал на страшната ѕверка да и излезе на мегдан. Само некојси Тето излегол храбар маж.

 Народни поговорки од струшко

Марково Кале е феудална крепост 1 км југозападно од познатиот Марков Манастир покрај Маркова Сушица и 1 км северно од Малчиште. Претставува издаден рид во подножјето на планинскиот венец Караџица, што од запад го затвора северниот дел од долгата речна клисура на Маркова река. Ридот Марково Кале се издига 100 м високо над реката и 530 м н.м. Од ова место се контролира патот долж Маркова река до нејзиниот извор, што преку планинскиот премин на Караџица продолжува кон соседните области Порече и Азот; денес овој пат има само локално значење. Во северното подножје на Марково Кале лежат антички испиралишта на златоносен песок, кои повремено биле експлоатирани и низ средниот век и турскиот период, до наше време.

Минатиот петок, 2 декември, во просториите на Македонскиот културен центар „Илинден“ при црквата Св Петка во населбата Рогдаел (Сиднеј) се промовира најновото дело „Ова е мојот живот“ на истакнатиот и наградуван поет и писател Иван Трпоски. Промотор на монографијата беше истакнатиот општественик Др Васил Тулевски.

Неодамна во издание на Македонското литературно друштво „Григор Прличев“ се издаде романот „Вистината има голо лице“ од романсиерката и поетеса Велика Џангалоска - Гатсис која живее и твори во Квинбијан, НЈВ (Австралија). Романот „Вистината има голо лице“ од писатеката Велика Џангаловска Гатсис се разликува од нејзините претходни два романи под наслов: „Курбан“ и „Во потрага за белиот леб“ по една значајна карактеристика. И додека во претходните два романи постоеше единствен главен лик околу кој се одвиваа настаните и случувањата, во романот „Вистината има голо лице“ нема посебно издвоен главен лик, туку неколкумина чии животни стории се следат и опсервираат. Всушност, нема да погрешиме ако констатираме дека наместо поединечен човечки главен лик во овој роман (симболично кажано) главен лик е – злото! Злото произлезено од човекот е доминантна тема, т.е. тоа е фиктивен „главен лик“ во овој роман. Притоа, злото овде е разгледувано и претставено од различни аспекти среде кои доминираат содржината и генезата. Од аспект на неговата содржина опфатени се најжестоките експресии: садизам, изживување, физичко и психичко малтретирање, инцест, педофилија, силување, самоубиство... Од аспект на неговиот зародиш и корени, т.е. генеза, писателката со право докажува дека најчесто поединците кои прибегнуваат кон вакви нездрави дејства имаат сериозни причини за таквото однесување кои допираат длабоко во нивното детство.

Најстарата средновековна македонска книжевна школа е Охридската книжевна школа формирана во 886 година од Климент Охридски, а од 893 година му се придружил и Наум Охридски. Остатоците од оваа школа не се зачувани, но се лоцира во охридската месност Имарет. Како обележје на оваа школа е што ја зачувала кирилометодиевската глаголска традиција. Во Охридската школа кирилицата ќе почне да се применува дури по XII век.

Потекнува од почетокот на XIV век и е пишуван со кирилско писмо. Илуминацијата е богата и убава со иницијали и заставки во флорален стил, со ленти или плетенки. Според содржината претставува полн изборен апостол.

 ТОЛЕ ПАША (1863/64г. – 1904г.)

Мије сме едно племе од многу и многу племиња во Македонија од Шар до Солун и Елембој (Олимп), до Пирин Планина и Рила.

Од коде сме дојдени, кога, и зашчо не се знојет.

 „МИЈАЧКОТО СТАНБЕНО ГРАДИТЕЛСТВО – ПОТЕКЛО, РАЗВОЈ И ДОСТРЕЛИ“ ОД Д-Р МЕЛАНИЈА ШЕРДЕНКОВСКА